ถ้าโดนเข็มตำ โอกาสติดเชื้อ HIV  มีเท่าใด  ควรทำอย่างไร?

โอกาสของผู้ที่โดนเข็มตำแล้วติดเชื้อจากการศึกษาในอเมริกา มีประมาณ 4 ใน 1,000 ราย 
(อย่างไรก็ตาม การติดเชื้อหรือไม่ เป็น All or none นะครับ คือใครติดก็ติด
ใครไม่ติดก็ไม่ติด ครับ ไม่ใช่ว่าต้องโดนตำ 250 ครั้ง ถึงจะเป็นได้)

วิธีที่ดีที่สุด คือ ควรแจ้งให้หน่วยงานนั้นทราบโดยเร็วที่สุดเพื่อหาว่าเข็มมาจากไหน 
แล้วตรวจเลือดเพื่อดูว่าเราติดเชื้อ HIVอยู่ก่อนหรือไม่ แล้วตรวจซ้ำอีกทีหลัง 2 เดือนไปแล้ว 
ถ้ากังวลมาก ระหว่างนี้ควรกินยาต้านไวรัสเอดส์ 6 สัปดาห์ครับ (กินหรือไม่แล้วแต่คุณเอง)
ถ้าตรวจครั้งแรกไม่พบ แล้วครั้งที่สองพบ ถือเป็นความรับผิดชอบของหน่วยงานนะครับ 
ต้องชดเชยค่าเสียหาย

ถ้าเกิดความเสี่ยง ถ้าต้องการเจาะเลือด ควรเจาะเมื่อใด?

การตรวจทั่วไป โดยใช้หา Anti-HIV จะให้ผลบวกหลังได้รับเชื้อราว 6-12 สัปดาห์
ส่วนการตรวจหาเชื้อโดยตรง (HIV RNA) แม้จะตรวจหาได้เร็วกว่า (2-4 สัปดาห์
หลังได้รับเชื้อ) ก็ไม่แนะนำให้ตรวจ เพราะราคาแพงมาก (ประมาณ 6 พันถึง 1
หมื่นบาท) และไม่ได้เปลี่ยนแปลงการรักษาอะไร

ถ้าเกิดติดเชื้อ อาการจะเป็นอย่างไร?

ระยะของผู้ป่วยที่ติดเชื้อ HIV แบ่งเป็น
- ระยะแรก หลังการติดเชื้อ 2-4 สัปดาห์ บางคนจะมีไข้หนาวสั่นครั่นเนื้อครั่นตัว 
เป็นอยู่ไม่นาน 2-3 วันแยกไม่ได้จากไข้หวัดธรรมดาแล้วจะหายไปเอง 
เรียกระยะนี้ว่า Acute HIV syndrome
- ระยะต่อมาจะไม่ปรากฏอาการ แต่ตรวจเลือดให้ผลบวก (Asymptomatic HIV infection)
กินเวลา 2-5 ปี แล้วแต่สภาพร่างกายและสายพันธุ์ของไวรัส
สำหรับสายพันธุ์เมืองไทย พบว่าระยะนี้สั้นมากราว 2-3 ปีเท่านั้นผิดกับอเมริการาว 5 ปี
- ต่อมาเริ่มมีอาการ เรียก Symptomatic HIV infection
เริ่มด้วยอาจมีไข้เรื้อรัง, ผอมลง น้ำหนักลดไม่ทราบสาเหตุ, ท้องเสียเรื้อรัง,
ต่อมน้ำเหลืองโตทั่วตัว  ระยะนี้มีไม่นาน ราว 6 เดือน-1ปี
- ระยะท้ายจะมีการติดเชื้อฉวยโอกาส จากภูมิคุ้มกันบกพร่อง เช่น ฝ้าในปาก,
ปอดอักเสบจากเชื้อ pneumocystis, เยื่อหุ้มสมองอักเสบจากเชื้อรา, งูสวัดรุนแรง,
เริมชนิดรุนแรง, จอประสาทตาอักเสบจากไวรัส, ผื่นผิวหนัง, ...
การอยู่รอดเฉลี่ยจะนานหรือไม่ขึ้นกับความรุนแรงของโรคติดเชื้อเหล่านี้
โดยทั่วไปไม่เกิน 1-2 ปี

ถ้าต้องอยู่ร่วมกับ ผู้ติดเชื้อต้องทำอย่างไร?

การปฏิบัติตัวของผู้ป่วย และผู้ดูแล, ญาติ อาศัยหลัก "Universal precaution"
อย่างเคร่งครัด คือ นึกไว้เสมอว่าคนอื่นทุกคน มีโอกาสจะมีเชื้อ HIV อยู่ในตัว
แม้จะไม่มีอาการ ดังนั้น ห้ามสัมผัส เลือด, เสมหะ, สารคัดหลั่งทุกชนิด ที่ออกมา
โดยไม่มีภาชนะหรือเครื่องป้องกัน เช่นถุงมือ, แว่นตา, ถุงใส่ขยะติดเชื้อ
เด็ดขาด และถ้าจะมีเพศสัมพันธ์ต้องมีเครื่องป้องกัน คือถุงยางอนามัย เสมอ