แบ่งง่าย ๆ เป็นชนิดหลับยาก (Sleep onset insomnia), ตื่นบ่อย (Sleep Maintenance insomnia)
และ อาการง่วงนอนแม้จะนอนหลับเพียงพอ (Nonrestorative Sleep)
  นอกจากนี้ระยะเวลาของ  อาการนอนไม่หลับ ก็มีความสำคัญต่อการประเมินหาสาเหตุและการรักษา เช่น
1. อาการนอนไม่หลับชั่วคราว (Transient insomnia) มักพบในช่วงเปลี่ยนแปลงชีวิตประจำวัน หรือสิ่งแวดล้อม
 หรือ Jet lag เป็นต้น
2. อาการนอนไม่หลับระยะสั้น (Short-term insomnia) มักเป็นแค่ 2-3 วัน จนถึง 3 สัปดาห์  อาจพบได้ในภาวะเครียด
เช่น ผู้ป่วยหลังผ่าตัด เป็นต้น
3. อาการนอนไม่หลับเรื้อรัง เป็นเดือน หรือเป็นปี (longterm or chronic insomnia)
  อาจเป็นผลจากการใช้ยา ,การเจ็บป่วยเรื้อรังไม่ว่าทางกายหรือทางจิตใจ หรือเป็นแบบไม่ทราบสาเหตุ ซึ่งพบได้หลายสาเหตุ เช่น
-จากสภาพแวดล้อมและบรรยากาศ ในห้องนอน แสงสว่าง, เสียงที่อาจไม่เหมาะสม
-การนอนกลางวัน
-อาหารมื้อหนักก่อนนอน
-การดื่มกาแฟ
-ยาหรือสารที่กระตุ้นระบบประสาท
-อารมย์และความเครียดทางจิตใจ
การรักษา
ควรมุ่งเน้นไปที่สาเหตุ การรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ถูกสุขลักษณะ
การออกกำลังกายที่เหมาะสม และสม่ำเสมอ
หลีกเลี่ยงการใช้ยาที่มีผลกระตุ้นระบบประสาทเหล่านี้จะทำให้อาการนอนไม่หลับของคุณดีขึ้น
สำหรับการใช้ยานอนหลับ ควรให้อยู่ดุลยพินิจและคำแนะนำของแพทย์
 
โดย แพทย์หญิงอารีย์  กันตชูเวสศิริ    อายุรแพทย์