แจ้งลบกระทู้ แจ้งเมื่อมีคนตอบกระทู้นี้ แนะนำกระทู้นี้ Print

 หัวข้อ 6: ถ้าตัวคุณ(หมอ) HIV +ve จะทำอย่างไร  (จำนวนคนอ่าน 82910 ครั้ง)
« ความเห็นที่ #240 เมื่อ: 07/24/07 เวลา 09:22:43 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

จะขอเป็นกำลังใจให้ทุกวันนะครับ
ส่งโดย: /$฿\*working_age*/$฿\
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 34  
   
221.128.75.178 fwd for 192.168.8.*


« ความเห็นที่ #241 เมื่อ: 07/24/07 เวลา 11:46:56 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ ลบข้อความนี้

เห็นใจอย่างสุดซึ้ง อ่านแล้วน้ำตาไหล เข้าใจความรู้สึกทุกฝ่าย อยากให้หมอหาย ขอให้ปาฏิหารย์มีจริง ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองหมอด้วยนะคะ   Cry
ส่งโดย: Blue Moon Email     203.151.82.*


« ความเห็นที่ #242 เมื่อ: 07/24/07 เวลา 12:36:07 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เรียน คุณหมอ บีวีเอ็ม
ได้เข้ามาอ่านเรื่องราวของคุณหมอ เพราะมีเพื่อนฟอร์เวิร์ดเมล์มาให้ ดิฉันไม่ได้อยู่ในแวดวงแพทย์แต่อย่างใด ในส่วนที่เป็นศัพท์วิชาการที่คุณหมอคุยกันจึงไม่ได้เข้าใจนัก
ดิฉันไม่เคยเข้าไปแสดงความคิดเห็นตามกระทู้ต่างๆเลย นี่เป็นครั้งแรก ที่มีความรู้สึกว่าอยากมาให้กำลังใจให้สู้ชีวิตต่อไปค่ะ
ดิฉันอายุมากกว่าคุณหมอมาก ผ่านประสบการณ์ชีวิตที่เรียกว่า "ทุกข์" ที่สุดมาแล้ว ในเวลานั้น "ใจ" มันทุกข์มากขนาดที่กินไม่ได้ และนอนไม่ได้ เลยทีเดียว น้ำหนักลดลงวูบเกือบสิบกิโล ภายในเวลาไม่ถึงเดือน ร้องไห้ทุกครั้งและตลอดเวลา จนเพลียหลับไป ตื่นขึ้นมาก็ร้องอีก จนเพื่อนดิฉันบอกว่าไม่ไหวแล้วเธอ เห็นแก่ลูก และครอบครัวที่ยังอยู่ จึงแนะนำให้ดิฉันเข้าร่วมการปฏิบัติธรรม ดิฉันไม่เคยสนใจธรรมะเลย เป็นชาวพุทธแต่ในนามค่ะ แต่ ณ วันที่ทุกข์ถึงที่สุดของชีวิต และมืดมนจนหาทางออกให้ "ใจ" ของตัวเองไม่ได้ ดิฉันจึงได้ลองไปดู เพื่อหวัง "ดับทุกข์"  
ธรรมะของพระพุทธองค์ เป็นธรรมอันประเสริฐ ดิฉันเคยได้อ่านหนังสือธรรมะต่างๆบ้าง เข้าใจใน "คำพูด" ที่บอกเล่าเป็นตัวอักษรเหล่านั้น เพราะเป็นภาษาไทย แต่หาได้เข้าใจ "ความหมาย" ที่แท้จริงไม่ ตราบจนดิฉันได้เข้าปฏิบัติ "วิปัสสนากรรมฐาน" ซึ่งเป็นการพิจารณาให้เห็น "สัจธรรม"ที่แท้จริงของชีวิต  
ชีวิตนี้ ไม่ว่าจะเป็นกาย หรือใจ ต่างก็เป็นทุกข์ล้วนๆ และไม่มีอะไรสักอย่างเดียวที่เป็น"ของเรา" ทุกอย่างเป็น ทุขขัง คือความทุกข์ เป็นอนิจจัง คือไม่เที่ยงแท้ เป็นอนัตตา คือควบคุมไม่ได้ ให้เป็น หรือไม่ให้เป็นอย่างที่เราต้องการไม่ได้ เราบอกให้มัน หยุดเหี่ยว ห้ามป่วย ห้ามตาย ก็ไม่ได้ เพราะในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีอะไรเป็น "ของเรา" ที่แท้จริงสักอย่าง เมื่อถึงเวลา เราต้องทิ้งทุกอย่างไป และตราบเท่าที่ ยังมีกระแสแห่งกิเลส และตัณหา ความรัก โลภ โกรธ หลง เรายังคงต้องเวียนว่ายอยู่ในสังสารวัฏนี้ เวียนตาย เวียนเกิด ไม่จบสิ้น  
ใจที่ดิ้นรน และซัดส่ายของมนุษย์ นี้เอง ที่ทำให้เราทุกข์ ดิฉันเคยได้ดู ซีดีธรรมบรรยาย ของเพื่อนผู้ปฏิบัติท่านหนึ่งกล่าวไว้ว่า ความทุกข์เปรียบเสมือนก้อนหนามแหลมๆ ที่เราถึงไว้ในมือ ยิ่งเรากำมันไว้ ไม่ปล่อยวาง ยิ่งกำแน่น มันก็ยิ่งเจ็บ สิ่งที่เราควรทำคือ คลายมือที่กำก้อนหนามนั้นออกเสีย แล้วทิ้งมันไป บางคนบอกว่าฉันรู้สึกทุกข์ ฉันรู้สึกเจ็บเพราะคนนั้นคนนี้ มันทำร้ายฉัน หากพิจารณาให้ดี คนที่ก่อกรรมเช่นนั้นกับเรา ก็เปรียบเสมือนเขาถือมีดมาเล่มนึง แทงเราให้เจ็บจนพอใจแล้วเขาก็จากไป แต่"ใจของเรา"ต่างหาก ที่ทุกข์และไม่ยอมละวาง เรารู้สึกทุกข์ซ้ำๆ วนๆอยู่อย่างนั้น ด้วยความรู้สึกโกรธ เกลียด ชิงชัง อาฆาต แค้น มันก็เปรียบเหมือนกับเราหยิบมีดที่เค้าเคยทำร้ายเรานั้นล่ะ มาทำร้าย และแทงตัวเอง (ใจของเราเอง) ซ้ำๆ เจ็บซ้ำๆอยู่อย่างนั้น ไม่คลายสักที
ถ้าจะบอกให้ละวางความทุกข์ ฟังดูง่ายนะคะ แต่เวลาปฏิบัตินั้นยากเหลือแสน ดิฉันเพียรอยู่นานหลายเดือนทีเดียว กว่าจะเข้าใจ คำพูดเรียบง่ายไม่กี่คำนั้น ทำไมน่ะหรือคะ เพราะความเข้าใจธรรมะของพระพุทธองค์อย่างถ่องแท้นั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการอ่าน หรือฟังสิ่งที่ผู้อื่นบอกเล่ามาเท่านั้นค่ะ ต้อง"ลงมือปฏิบัติด้วยตนเอง" เพราะธรรมะของพระพุทธองค์ เป็นปัจจัตตัง "รู้ได้เฉพาะตน คือตัวผู้ปฏิบัติเอง"
ขอให้ลองไปฝึกปฏิบัติดูนะคะ มีครูบาอาจารย์หลายท่าน ที่สั่งสอนธรรมะในทางที่ถูกที่ควรในวิถีแห่งความหลุดพ้นที่แท้จริงของพระพุท ธองค์ เมื่อเราละวางความยึดถึอกาย ความยึดถือใจ ให้เป็นเพียงผู้เฝ้าสังเกตกายและจิต เราจะค้นพบว่า เราได้พบ "ความสุขที่แท้จริงจากการปฏิบัติธรรม" ทั้งๆที่เรากำลังเฝ้าสังเกตความทุกข์อยู่แท้ๆทีเดียว  
แล้วเราจะมีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ปัจจุบันนี้มากขึ้น ใช้ชีวิตของตนเองได้อย่างมีคุณค่าทั้งต่อตัวเอง และสังคมค่ะ
คุณหมอลองฟังธรรมะของท่านอาจารย์ปราโมทย์ ปราโมชโช สวนสันติธรรม ชลบุรี ดูนะคะ มีไฟล์เสียง mp 3 ให้ดาวน์โหลดได้จา www.wimutti.net ค่ะ ดิฉันยังไม่เคยได้มีโอกาสไปฟังท่านเทศน์เองเลย ฟังแต่จากซีดี มีหนังสือให้โหลดไว้อ่านได้ด้วย(ท่านเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อพุทธ ฐานิโย และหลวงปู่ดูลย์ อตุโล ค่ะ) ส่วนพระอาจารย์ผู้สอนวิปัสสนากรรมฐานให้ดิฉันนั้น ท่านไม่ได้มีเว็บไซด์ค่ะ เวลาที่ดิฉันและเพื่อนๆกัลยานมิตรไปปฏิบัติธรรมกัน ท่านก็พาไปปฏิบัติที่วัดป่า ในจังหวัดใกล้ๆกรุงเทพฯนี้เอง ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีน้ำประปา (มีน้ำต่อมาจากตาน้ำบนเขา) สงบและสัปปายะมาก ได้มีเวลาสังเกตกายและจิตของตนเอง ขณะเดินจงกรม นั่งสมาธิ แล้วนำมาปรับใช้ในชีวิตประจำวัน หากได้มีโอกาสกลับเมืองไทย คงได้ไปปฎิบัติอีก  
อ้อ ลืมบอกไปว่าขณะนี้ดิฉันมาศึกษาต่ออยู่ต่างประเทศค่ะ  ที่ทำงานให้ทุนมาเรียนต่อเป็นการทำวิจัยปริญญาเอก โครงการ 4 ปี แต่คงได้กลับไปเยี่ยมครอบครัวบ้างค่ะ
อยู่ที่นี่ดิฉันก็ปฏิบัติโดยการฝึก "สติ" ระหว่างวัน บ่อยๆ เป็นการเฝ้าสังเกตกายกับใจ เท่าที่จะมีสติระลึกรู้ได้ในระหว่างวันค่ะ หากคุณหมอพอเข้าใจคอนเซปต์แล้ว จะสามารถปฏิบัติธรรมได้ตลอดเวลา ในชีวิตประจำวันได้ โดยไม่จำเป็นต้องเป็นเฉพาะตอนเดินจงกรม หรือ นั่งสมาธิเท่านั้นค่ะ
ท้ายนี้ ดิฉันขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงช่วยคุ้มครองและอำนวยพร ให้คุณหมอมีสุขภาพกายและใจที่แข็งแรง เอาชนะอุปสรรคและความยากลำบากทั้งมวล ทั้งในเรื่องการเรียน การงาน และอื่นๆไปได้อย่างดี
ขอแผ่บุญกุศลที่ดิฉันได้เคยปฏิบัติมาให้คุณหมอมีความสุข และความเข้มแข็ง และจะขออนุโมทนาบุญกับคุณหมอด้วย หากจะได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรม ขอให้ได้ดวงตาเห็นธรรมและเข้าสู่กระแสมรรค ผล นิพพาน ในอนาคตอันใกล้ด้วยเทอญ
ด้วยความปรารถนาดีและห่วงใยค่ะ
ป้าหมู
ส่งโดย: pretty_pig
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 2  
   
131.172.4.44 fwd for 131.172.159.*


« ความเห็นที่ #243 เมื่อ: 07/24/07 เวลา 13:32:46 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ไม่ทราบว่าคุณป้าหมูไปปฏิบัติที่ใหนหรือครับ ผมสนใจน่ะครับ    ไปทีหนึ่งต้องกี่วันหรือครับแล้วต้องจองล่วงหน้าใหมครับ
ขอบคุณครับ
ส่งโดย: หมอ
สถานะ: Junior Member **
จำนวนความเห็น: 80   Email
   
207.151.240.*


« ความเห็นที่ #244 เมื่อ: 07/24/07 เวลา 13:45:36 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ในความคิดผมนะครับเรื่องแบบนี้มันมีโอกาสเกิดขึ้นได้ครับเพราะเท่าที่อ่านมา ทั้งหมดล้วนแต่มีการยืนยันว่าความผิดพลาดในการเกิดบาดแผลและการสัมผัสของเหล วของผู้ป่วยนั้นเกิดขึ้นบ่อยครั้งทีเดียวถึงผมเองไม่ได้เป็นหมอและไม่มีความ รู้เรื่องเอดส์ตลอดจนตัวย่อต่างๆที่คุณเขียนมากนักก็รู้สึกเห็นใจคุณอยู่ไม่ น้อยและหวังว่าคุณจะมีสุขภาพแข็งแรงและสามารถทำงาน ทำในสิ่งที่คุณรักในสิ่งที่คุณตั้งใจได้อย่างเต็มที่
ปล.หวังว่าเรื่องที่คุณเขียนมาทั้งหมดมันเป็นเรื่องจริงนะครับ
ส่งโดย: rindaman
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 2  
   
202.28.27.*


« ความเห็นที่ #245 เมื่อ: 07/24/07 เวลา 14:23:31 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ขอตอบคุณ lostdoc นะคะ
สถานที่ฝึกปฏิบัติธรรม (วิปัสสนากรรมฐาน) ในเมืองไทยปัจจุบัน มีกันอยู่มากมายหลายแห่งค่ะ ทั้งที่เป็นศูนย์ปฏิบัติธรรม และวัดต่างๆที่มีทั้งในกรุงเทพฯและต่างจังหวัด หากไม่เคยปฏิบัติเลย ขอแนะนำให้ลองติดต่อไปดูที่ยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทยค่ะ จะมีจัดเป็นช่วงๆ ระยะเวลา 7 คืน 8 วัน เป็นการฝึกเบื้องตืน  
ผู้ที่ไม่เคยฝึกปฏิบัติเลย บางท่านอาจจะรู้สึกเบื่อหน่าย กระสับกระส่าย ที่วันๆให้แต่มาฝึกเดินจงกรม ทำอะไรช้าๆ หรือนั่งสมาธินิ่งๆ พาลจะขับรถกลับบ้านเอาง่ายๆ แต่ขอให้มีกำลังใจ อดทนให้มาก อย่าท้อถอยนะค่ะ  
แม้พระพุทธองค์เองยังทรงใช้เวลาอยู่นานหลายปี กว่าท่านจะทรงตรัสรู้ญาณอันประเสริฐ (จริงๆตามพระไตรปิฏก ท่านได้สั่มสมบุญบารมีมานับไม่ถ้วน ที่เรารู้จักกันดี ก็ทศชาติสุดท้ายไงคะ) การต่อสู้กับกิเลส เป็นเรื่องของใจค่ะ หมั่นมีสติ ตามรู้บ่อยๆ จะค่อยๆเข้าใจมันมากขึ้นค่ะ (อาจจะยังไม่เข้าใจในตอนนี้ ขอให้ได้ไปปฏิบัติก่อนนะคะ ระยะเวลาในคอร์สปฏิบัติ อีกทั้งวิทยากรผู้มีความรู้ในการปฏิบัติธรรมทุกท่าน ที่เปี่ยมด้วยเมตตา จะชี้ทางให้คุณเองค่ะ)
สำหรับดิฉัน เนื่องจากได้ปฏิบัติกับพระอาจารย์และกลุ่มเพื่อนกัลยาณมิตรมาได้ประมาณช่วงห นึ่งแล้ว (1 ปี) มีความเข้าใจมากขึ้น พอที่จะปฏิบัติเองได้แล้ว (มีพระอาจารย์เป็นผู้สอบอารมณ์ให้) ก็รวมกลุ่มกันค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นช่วงวันศุกร์ถึงอาทิตย์ หรือเสาร์ถึงจันทร์ บางทีก็เป็นช่วงวันหยุดยาว ก็จะนัดแนะกัน จัดเตรียมโปรแกรมกันเอง และขออนุญาตจากพระอาจารย์เจ้าอาวาสที่วัดป่า ไปขอใช้สถานที่ของท่านค่ะ  
ทุกครั้งหลังจากเราเจริญภาวนา ก็จะได้แผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ ทั้งหลาย เจ้ากรรมนายเวร ญาติพี่น้อง มิตรสหาย ทั้งที่เสียชีวิตไปแล้ว และยังมีชีวิตอยู่ได้ด้วยค่ะ มีความสุขทั้งผู้รับและผู้ให้ค่ะ
และเมื่อปฏิบัติกลับมาแล้ว สิ่งแรกที่ดิฉันทำเมื่อกลับมาถึงบ้านก็คือ กราบเท้าคุณแม่ผู้ให้กำเนิด ซึ่งมีพระคุณสูงสุดในชีวิต (คุณพ่อเสียไปนานแล้ว ก็แผ่เมตตาให้ท่านด้วย) นำบุญมาฝากคุณแม่ด้วย คุณแม่ก็ดีใจและอนุโมทนาบุญทุกครั้ง (ในความเชื่อทางพุทธ มีจิตเป็นกุศล อนุโมทนาบุญที่ผู้อื่นทำ เราก็ได้บุญด้วยค่ะ)
การทำบุญมีหลายแบบนะคะ ถ้าจะให้ดีก็ทำให้ครบ ทั้งทาน ศีล และภาวนา  
การทำทาน ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่เราเรียกว่า ทำบุญที่วัด หรือการให้อาหารสัตว์ จัดเป้นการทำทานทั้งสิ้น จะได้มากได้น้อยอยู่ที่เนื้อนาบุญ (ผู้ที่เราทำบุญด้วย เช่น พระสงฆ์ เป็นต้น) และอยู่ที่กุศลจิต ก่อน-ขณะทำ-หลังทำ ค่ะ
ส่วนศีล สำหรับฆราวาส การรักษาศีล 5 ก็จัดว่าเพียงพอแล้ว แต่ต้องไม่ย่อหย่อนนะคะ มด ยุง ก็ตบไม่ได้ ฆ่าไม่ได้ค่ะ white lie ก็เป็นการผิดศีลเช่นเดียวกันค่ะ
ส่วนการเจริญภาวนา (ปฏิบัติสมถกรรมฐาน และวิปัสสนากรรมฐาน) ถือเป็นการทำบุญที่ประหยัดและได้บุญสูงสุดค่ะ  
ขอให้ท่านได้หาโอกาสไปปฏิบัติธรรมและเผื่อแผ่บุญให้ผู้อื่นด้วยนะคะ ขออนุโมทนาบุญล่วงหน้าค่ะ สาธุ
ด้วยความปรารถนาดี
ป้าหมู
ส่งโดย: pretty_pig
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 2  
   
131.172.4.44 fwd for 131.172.159.*


« ความเห็นที่ #246 เมื่อ: 07/24/07 เวลา 16:18:04 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องที่"แต่งขึ้น"นะครับเพราะชักจะไปกันใหญ่แล้ว ถ้าเป็นผมติดเชื้อแบบนี้คงไม่มีอารมณ์มาแต่งกลอนต่อท้าย อีกอย่างสำนวนมันดูสละสลวยเกินไปเหมือนตั้งใจแต่งนวนิยาย แต่ถ้าเป็นเรื่องจริง ช่วยติดต่อ อ.สมศักดิ์ด้วยครับ ท่านน่าจะช่วยได้บ้างไม่มากก็น้อย
ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ขอแสดงความเสียใจด้วยและขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปอย่าเพ ิ่งท้อนะครับ
ส่งโดย: oniphand
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 0  
   
58.9.160.*


« ความเห็นที่ #247 เมื่อ: 07/24/07 เวลา 17:20:07 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

giftzy-DSC09137.jpg (attachment deleted)

เยี่ยมที่สุดค่ะพี่หมอ!!!  Cool
คือ กิ๊ฟ เป็นนศ.พยาบาลนะคะ  
เรียนที่วิทยาลัยพยาบาลเกื้อการุณย์ปี 2(รพ.วชิระ จ.กทม.)  
ได้อ่านเรื่องของพี่แล้วรู้สึกดีและประทับใจในตัวพี่มาก  
(ปกติพยาบาลจาเกลียดหมอ เพราะหมอสักแต่รักษาทางกาย แต่ไม่เยียวยาจิตใจของผู้ป่วยเล้ยยย .. แถมชอบจิกใช้พยาบาลยังกะว่าเราไปป็นทาสเค้าตั้งแต่ชาติปางไหนงั้นแหละ!!!)  
 
...แต่ก้อดีใจนะคะและรู้สึกดีๆกับพี่มาก ที่พี่เป็นคนมีความคิดดี ถึงได้คิดได้  
ยังไงก้อสู้ต่อไปนะคะ ... เชื่อว่าคนเราทุกคนต้องมีความหวังใจอยู่เสมอ ที่สำคัญ อย่าลืมมองเห็นคุณค่าของตัวเองด้วยนะคะ คนเรามีค่าเสมอ ไม่ใช่แต่กับตัวเอง แต่สำหรับคนรอบข้างที่รักเราทุกๆคนด้วยค่ะ!!!
 
gift_lovely-naughty@hotmail.com
นี่เมลล์กิ๊ฟนะคะ...แอดมาได้นะคะ  
อยากคุยกับพี่จัง ...  
 
...กิ๊ฟจาคอยเป็นกำลังใจให้พี่เสมอนะคะ  Wink
« แก้ไขครั้งสุดท้ายเมื่อ: 07/24/07 เวลา 17:21:52 by giftzy »
ส่งโดย: giftzy
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 3  
   
125.26.231.*


« ความเห็นที่ #248 เมื่อ: 07/24/07 เวลา 21:31:42 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

on 07/24/07 เวลา 17:20:07, giftzy wrote:
เยี่ยมที่สุดค่ะพี่หมอ!!!  Cool
คือ กิ๊ฟ เป็นนศ.พยาบาลนะคะ  
เรียนที่วิทยาลัยพยาบาลเกื้อการุณย์ปี 2(รพ.วชิระ จ.กทม.)  
 
 
gift_lovely-naughty@hotmail.com
นี่เมลล์กิ๊ฟนะคะ...แอดมาได้นะคะ  
อยากคุยกับพี่จัง ...  
 
...กิ๊ฟจาคอยเป็นกำลังใจให้พี่เสมอนะคะ  Wink

เอ่อ....น้องกิ้ฟ ล่อทุกกระทู้เรยนะคะ...
เปิดเผยตัวตนต่อที่สาธารณะ มากไปมันไม่ดีต่อสุขภาพและสวัสดิภาพนะคัฟ...
พี่ว่าทิ้งเมลไว้เป็นพอเผื่อคนเค้าอยากรุจักหั้ยเค้าไปคุยซักประวัติเอาเอง. ..
ถ้าจาบอกขนาดนี้บอกเบอโท..ที่อยู่..หมายเลขห้องที่หอ..และลงรูปมันเรยดีมั้ย คัฟ...อี่อี่
ส่งโดย: xmen2002
สถานะ: Junior Member **
จำนวนความเห็น: 72  
   
61.7.146.*


« ความเห็นที่ #249 เมื่อ: 07/25/07 เวลา 06:42:32 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

jean-Paul_SEQUENCE_Ferguson_-_FF03_c.jpg (attachment deleted)


 
อรุณสวัสดิ์..นะคะ คุณ  bvm...
ช่วงนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ...หายเงียบไปนานเลย...
จาอย่างไงก็....ดูแลรักษาสุขภาพและมีกำลังใจที่เข้มแข็งมากๆนะคะ...
ส่งโดย: jean
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 2  
   
222.123.168.*


« ความเห็นที่ #250 เมื่อ: 07/25/07 เวลา 10:50:54 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

กำลังใจมากขนาดนี้ ต้องยิ้มมากๆ  
และกว้างๆ นะครับ
ส่งโดย: /$฿\*working_age*/$฿\
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 34  
   
221.128.75.178 fwd for 192.168.8.*


« ความเห็นที่ #251 เมื่อ: 07/25/07 เวลา 11:21:01 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

takecare-24598.jpg (attachment deleted)

เอาใจช่วยคุณหมอนะคะ  ดิฉันเห็นกระทู้คุณหมอจากเอ็มไทยค่ะ
ลงทุนตามลิ้งมา  แล้วก็สมัครสมาชิกเวปนี้เพื่ออยากเขียนให้กำลังใจคุณหมอค่ะ
คุณหมอสู้ๆนะคะ  รักษาสุขภาพด้วย
ส่งโดย: takecare
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 0  
   
58.181.150.*


« ความเห็นที่ #252 เมื่อ: 07/25/07 เวลา 11:21:25 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เอาใจช่วยคุณหมอนะคะ  ดิฉันเห็นกระทู้คุณหมอจากเอ็มไทยค่ะ
ลงทุนตามลิ้งมา  แล้วก็สมัครสมาชิกเวปนี้เพื่ออยากเขียนให้กำลังใจคุณหมอค่ะ
คุณหมอสู้ๆนะคะ  รักษาสุขภาพด้วย
ส่งโดย: takecare
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 0  
   
58.181.150.*


« ความเห็นที่ #253 เมื่อ: 07/25/07 เวลา 11:22:59 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

น้อง กิ๊ฟ  คนนี้หรือเปล่าครับ  
 
http://www.thaiclinic.com/cgi-bin/wb_xp/YaBB.pl?board=doctorroom;action= display;num=1185276361
ส่งโดย: /$฿\*working_age*/$฿\
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 34  
   
221.128.75.178 fwd for 192.168.8.*


« ความเห็นที่ #254 เมื่อ: 07/25/07 เวลา 14:37:04 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ลูกหมีขอเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ
ส่งโดย: baker145
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 33  
   
61.19.65.*


« ความเห็นที่ #255 เมื่อ: 07/25/07 เวลา 20:48:57 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

รอฟังเรื่องราวค่ะ
ถ้านี่เป็นเรื่องจริงmisaขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ อย่างจิงใจนะคะ
แต่ถ้านี่เป็นเรื่องแต่ง misaก็โล่งอกค่ะ(ดีใจแทน)

ความรัก ก้อเหมือนตด
มองไม่เห็นด้วยตา
แต่ก้อรู้ว่ามีอยู่จริง...เปรียบงี้ได้ไงนะ
ส่งโดย: misa misa female
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 1894   Email
   
125.24.143.*


« ความเห็นที่ #256 เมื่อ: 07/25/07 เวลา 23:08:26 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ ลบข้อความนี้


อยากให้เป็นเรื่องสั้ยจังเลยค่ะ
 
 
มาให้กำลังใจนะคะ Smiley
ส่งโดย: Norah Jones Email     125.25.173.*


« ความเห็นที่ #257 เมื่อ: 07/26/07 เวลา 00:41:18 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

มาให้กำลังใจด้วยครับ  
 
ปกติเข้า TC บ่อยแต่เดือนที่ผ่านมาไม่ค่อยได้เข้าเลย
 
เพิ่งรู้เรื่องจากน้อง intern วันนี้เอง เลยรีบเข้ามาดู
 
เลยรู้สึกกับตัวเอง(อีกครั้ง)ว่า เจ้าหน้าที่ทางด้านการแพทย์
 
ที่ต้องเกี่ยวข้องกับคนไข้  ไม่มีมาตราการหรือสิ่งช่วยเหลือที่เป็น
 
รูปธรรมชัดเจนเลย ในขณะที่คนไข้ ที่คิดว่าตนเองได้รับผลเสีย
 
ที่เกิดจากการรักษา ยังมีเงินช่วยเหลือให้โดยที่ยังไม่ต้องรอไต่สวน
 
นอกจาก HIV แล้วสมัยนี้ยังมีอะไรอีกเยอะครับ ทั้ง TB (วัณโรค) hepatitis B,C
 
(ไวรัสตับอักเสบบีและซี) ประมาณเกือบ 2 ปีก่อนรุ่นพี่เล่าให้ฟัง อาจารย์
 
โรงเรียนแพทย์ท่านหนึ่งติดแม่นำเจ้าพระยา อาจารย์สายรหัสผมเอง
 
เป็นศัลยกรรมตกแต่งไม่แน่ใจว่ามีดบาดหรือเข็มตำ ผลคือติดเชื้อ HCV  
 
(ไวรัสตับอักเสบซี) สุดท้าย flare อย่างรวดเร็ว ตับอักเสบมากจนตับวาย
 
เสียชีวิต คล้ายกับที่เกิดขึ้นกับพยาบาลท่านหนึ่งที่เคยทราบมาเหมือนกัน
 
ก็แค่อยากจะบอกให้คนทั่วไปรับรู้ถึงความเสี่ยงที่เกิดขึ้นกับบุคคลากรทาง
 
การแพทย์อยู่ทุกวันครับ คำว่า"เป็นหมอเหมือนเที่ยวผู้หญิง"นี่ตรงใจผมมาก
 
เสี่ยงกว่าอีกเพราะว่าหมอไม่ใช่เลือกไม่ได้แต่ไม่มีสิทธิ์เลือก แล้วก็เหมือน
 
เที่ยวอยู่ทุกวัน  ที่คนไข้ไม่บอกก็มาก  นอกจาก HIV แล้วมีอีกมากครับ ที่เยอะก็
 
วัณโรค ทุกโรงพยาบาลที่เป็นของรัฐ ผมว่าไม่มีที่ไหนที่ไม่มีพยาบาลเคยเป็น TB
 
ที่ติดจากคนไข้ล่ะครับ หมอก็แยะ ปีที่แล้วเพื่อนก็เจาะปอดไปจากการเป็น
 
วัณโรคเยื่อหุ้มปอด  ที่บอกมาก็อยากให้มีมาตรการช่วยเหลือหรือทดแทนที่
 
ชัดเจน คนไข้ก็ยังมีประกันจ่ายค่าสินไหม แล้วทำไมเจ้าหน้าที่ทางสาธารณสุข
 
กลับไม่มีอะไรรองรับหรือช่วยเหลือจากรัฐบาลอันเป็นผลที่เกิดจากการให้บริการ  
 
ทางการแพทย์นอกเหนือจากค่ารักษาให้พอทดแทนคุณภาพชีวิตที่สูญเสียไป
 
หรือ การดำเนินชีวิตที่ไม่เหมือนเดิม Undecided
 
 

บนทางเดินที่มีขวากหนาม ถ้าเธอคร้ามถอยไปฉันคงเก้อ
ฉันยังพร้อมช่วยเธอเสมอ เพียงตัวเธอไม่หนีไปเสียก่อน
ส่งโดย: Dormicum male
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 703   Email
   
125.27.72.*


« ความเห็นที่ #258 เมื่อ: 07/26/07 เวลา 13:21:30 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
 
มีใครมีเบอร์ติดต่อคุณ bvm มั้ยครับ
ผมอยากโทรไปให้กำลังเค้าครับ
 
หรือช่วยให้เบอร์ผมกับเค้าก็ได้ครับ 081-7101942
 
ขอบคุณครับ
ส่งโดย: superstarbeaver
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 1  
   
58.64.109.*


« ความเห็นที่ #259 เมื่อ: 07/26/07 เวลา 15:16:13 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เราเปนคนนึงที่เคยโดนเลือดเด็กที่แม่เป็น HIV โดนตอนปี 6 สัมผัสแค่เลือดภายนอก แต่มีแผลทีจมูกเล็บ  ถึงจะ risk น้อยแต่ก้อกัวๆค่ะ 3 เดือนต่อมา ไปเจาะเลือด HIV  :  Non reactive  พออ่านเรื่องนี้เลยกลัวว่าตอนเดือนที่ 6 ต้องเจาะอีกป่าว วันนี้ทางรพช.ที่เรามาอยู่มีตรวจสุขภาพประจำปี ก้อเลยเชค HIV อีกรอบ เสียวมากๆค่ะ  วันนี้ผลออกแล้ว non reactive เหมือนเดิม โล่งใจมากค่ะ เฮ้อออออ
ส่งโดย: docsis
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 35  
   
222.123.60.*


« ความเห็นที่ #260 เมื่อ: 07/26/07 เวลา 17:15:23 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ขอพระคุ้มครองน้องค่ะ Smiley

Wouldn't it be nice if whenever we messed up our life we could simply press 'Ctrl Alt Delete' and start all over?
ส่งโดย: อึมม.... female
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 616  
   
58.137.10.*


« ความเห็นที่ #261 เมื่อ: 07/26/07 เวลา 17:39:57 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

สู้ต่อไปตราบใดที่ "หัวใจ" ยังไม่ยอมแพ้ สู้ๆ
ส่งโดย: unseen male
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 1  
   
125.25.129.*


« ความเห็นที่ #262 เมื่อ: 07/26/07 เวลา 22:50:33 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ขอความดีช่วยคุ้มครองครับ Cry

คิดดี

ทำดี

ฮึ่ย...ย !
ส่งโดย: cef.3 male
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 897  
   
124.121.45.*


« ความเห็นที่ #263 เมื่อ: 07/26/07 เวลา 23:07:44 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เป็นกำลังใจให้นะคะ  
 
เป็นเรื่องของคนใกล้ตัวจริงๆ  
 
สู้ๆๆ    อยากเป็นเพื่อนของคุณ bvm จัง
 
มีเพื่อนสนิทเป็นหมอ  ต้องฟังเขาระบาย
 
เรื่องต่างๆ  ให้ฟังทุกวัน รู้สึกเหนื่อยแทน
 
แต่ชอบที่จะรับฟัง  วันไหนที่เขาเงียบ
 
จะไม่ชอบเลย  
 Sad
 คุณ bvm  ถ้าได้เข้ามา
 
อีก  มีอะไรอยากระบาย
 
ก้อเมล์ มาคุยกันได้นะคะ เพราะ
 
เพื่อนคนนั้นเขาไม่อยู่แล้ว Embarassed  ไม่มีใครมาบ่น
 
อะไรให้ฟัง  เลย เงียบๆๆ เหงาๆๆ  
 
nanuty99@hotmail.com  ค่ะ  มีกำลังใจให้เสมอ
ส่งโดย: nanuty
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 1  
   
125.24.107.*


« ความเห็นที่ #264 เมื่อ: 07/27/07 เวลา 06:56:42 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

jean-4596338-md.jpg (attachment deleted)


 
Morning...นะคะ คุณ bvm.... Cheesy Cheesy
ส่งโดย: jean
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 2  
   
222.123.173.*


« ความเห็นที่ #265 เมื่อ: 07/27/07 เวลา 08:10:12 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

 
         When I'm Feeling Blue
 
อ่านแล้วทำให้เศร้าไปด้วยเลยค่ะ  ขอให้สู้ต่อไปน่ะคะ  
 
 
ลองฟังดูน่ะคะ  http://music.mercigod.com/play.php?songid=6828  
 
 
 Smiley    
 
ส่งโดย: rasuin
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 1  
   
58.10.213.95 fwd for 192.168.0.*


« ความเห็นที่ #266 เมื่อ: 07/27/07 เวลา 08:46:43 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

takecare-10596725-59193667.jpg (attachment deleted)

วันนี้เข้ามาให้กำลังใจคุณหมอค่ะ  
ขอให้วันนี้ลักกี้ๆ  นะคะ
ส่งโดย: takecare
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 0  
   
58.181.150.*


« ความเห็นที่ #267 เมื่อ: 07/28/07 เวลา 01:00:10 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สิ่งที่คุณค้นพบด้วยตัวเอง
ฝ่าฟันด้วยตัวเอง
 
จนเป็นคุณทุกวันนี้  
 
ยอดเยี่ยมที่สุดจริงๆค่ะ Smiley
ส่งโดย: yumi female
สถานะ: Full Member ***
จำนวนความเห็น: 192  
   
125.25.181.*


« ความเห็นที่ #268 เมื่อ: 07/28/07 เวลา 04:21:11 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ไม่ได้เป็นหมอนะคะ แต่คนเป็นคนหนึ่งที่ทำงานร่วมกับคุณหมอทั้งหลาย ได้เข้ามาที่เว็บนี้หลายครั้งแล้วแต่ก็ไม่เคยได้สมัครเป็นสมาชิก พอได้อ่านเรื่องของคุณหมอแล้วทำให้อยากมาร่วมเป็นกำลังใจอีกคนนะคะ ดูแลสุขภาพให้คนอื่นแล้วอย่าลืมสุขภาพของตัวเองนะคะสู้ๆ
ส่งโดย: babie
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 16  
   
202.28.181.9 fwd for 10.6.129.*


« ความเห็นที่ #269 เมื่อ: 07/28/07 เวลา 04:49:11 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

babie-baa60776.gif (attachment deleted)

ยิ้มเข้าไว้นะคะ
ส่งโดย: babie
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 16  
   
202.28.181.9 fwd for 10.6.129.*


« ความเห็นที่ #270 เมื่อ: 07/28/07 เวลา 05:24:54 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

มาให้กำลังใจด้วยคนค่ะ เข้มแข็งไว้ค่ะ

short term sacrifice for long term gain
ส่งโดย: nimbus female
สถานะ: Senior Member ****
จำนวนความเห็น: 349  
   
125.24.240.241 fwd for 10.1.1.*


« ความเห็นที่ #271 เมื่อ: 07/28/07 เวลา 13:44:22 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

piyawan.md-FLWR2102.JPG (attachment deleted)

เป็นกำลังใจให้ สู้ๆนะคะ  
 
ส่งโดย: annenea female
สถานะ: Full Member ***
จำนวนความเห็น: 193  
   
161.200.255.*


« ความเห็นที่ #272 เมื่อ: 07/29/07 เวลา 02:33:42 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

อ่านแล้วใจหาย ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคน
 
ดูแลสุขภาพด้วยนะ ไม่แน่ว่า การแพทย์อาจจะคิดค้นการรักษาโรคนี้ให้หายขาดได้ในเร็วว้น
 
ส่งโดย: nananaa
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 10  
   
125.25.199.*


« ความเห็นที่ #273 เมื่อ: 07/29/07 เวลา 14:43:20 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ถึงคุณBVM ผมขอเรียกว่าพี่หมอแล้วกันเพราะผมก็เป็นนศพ.อยู่เหมือนกันครับ
ก่อนอื่นก็ต้องบอกเลยว่าการแพทย์ไม่ได้รักษาโรคได้ทุกโรคนะครับ และบางสิ่งก็อธิบายไม่ได้ด้วยวิทยาศาสตร์ ซึ่งผมเคยฟังมาว่าเค้ารักษา sero + ได้เป็นทางสำนักสงฆ์หรือคนทรงเจ้า check up แล้ว -ve จึงอยากคุยเป็นการส่วนตัวกับพี่ เมล์มานะครับแล้วผมจะบอกที่อยู่ให้ ด้วยความหวังดีจากรุ่นน้องนศพ. เผื่อเป็นทางเลือกหนึ่งของพี่นะครับ op_tue@yahoo.com
หมายเหตุผมไม่อยากแอบอ้างว่าเค้าจะรักษาได้แต่ขอให้เป็นทางเลือกหนึ่งของพี่ นะครับ ขออภัยชาวแพทย์นะครับที่ผมอาจจะมีความเชื่อที่งมงายบ้าง
ส่งโดย: Kangsa
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 1   Email
   
61.19.199.143 fwd for 172.17.29.*


« ความเห็นที่ #274 เมื่อ: 07/29/07 เวลา 17:56:46 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ไม่เคยอ่านกระทู้แล้วนั่งร้องไห้มาก่อนเลย รู้สึกเสียใจแทนมากๆ
 
ขอร่วมเป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคน
ส่งโดย: SaTurN_
สถานะ: Full Member ***
จำนวนความเห็น: 182  
   
124.120.162.*


« ความเห็นที่ #275 เมื่อ: 07/29/07 เวลา 18:15:14 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

แต่เห็นด้วยกับคุณ Iron YoJin นะ มันต้องมองหลายๆมุม พูดยากปัญหาแบบนี้ Sad
ส่งโดย: SaTurN_
สถานะ: Full Member ***
จำนวนความเห็น: 182  
   
124.120.162.*


« ความเห็นที่ #276 เมื่อ: 07/31/07 เวลา 17:02:05 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

มาให้กำลังใจ.ด้วยครับ
ส่งโดย: ThaiMan male
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 36  
   
125.24.28.*


« ความเห็นที่ #277 เมื่อ: 07/31/07 เวลา 17:42:00 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

วันหยุดไปทำบุญมาค่ะ ..เอาบุญมาเผื่อแผ่นะคะ  Cheesy

.·´¯สั ต ว์ โ ล ก ย่ อ ม เ ป็ น ไ ป ตา ม ก ร ร ม´¯`·.¸><((((º>
ส่งโดย: อนตฺตา female
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 2306  
   
125.25.170.*


« ความเห็นที่ #278 เมื่อ: 07/31/07 เวลา 23:52:01 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ให้กำลังใจอีกคน รู้สึกเห็นใจมากๆ สู้ต่อไปนะ
ส่งโดย: Ig
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 11  
   
58.9.185.*


« ความเห็นที่ #279 เมื่อ: 08/01/07 เวลา 09:26:14 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เป็นกำลังใจให้ครับ    
    ....     บุญรักษา   ครับ
ส่งโดย: -- คนใจดี --
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 813  
   
222.123.223.*


« ความเห็นที่ #280 เมื่อ: 08/01/07 เวลา 18:39:29 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

มาถึงจุดนี้แล้ว
รู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง หมอจะต้องสู้นะ
ทุกๆ คนจะเป็นกำลังใจให้หมอเสมอ  
และตลอดไป  
เอาบุญมาฝากหมอด้วย
ส่งโดย: /$฿\*working_age*/$฿\
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 34  
   
221.128.75.178 fwd for 192.168.8.*


« ความเห็นที่ #281 เมื่อ: 08/01/07 เวลา 20:08:13 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

อ่านแล้วรู้สึก ยังไงไม่รู้แต่น้ำตาไหลตลอด

การที่เราจะรักใครสักคน....ไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลว่าทำไมเราจึงไปรักเขาได้
แต่ให้รู้ไว้ว่าทุกวันนี้เรารักเขาและต้องรักให้ดีที่สุดก็พอ
ส่งโดย: +@Puntagan@+ male
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 691  
   
125.24.151.*


« ความเห็นที่ #282 เมื่อ: 08/02/07 เวลา 07:40:25 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

jean-20060829_91626.jpg (attachment deleted)


Morning....ค่ะพี่  bvm....  
วันนี้...ยิ้มรับความสุข..สดชื่น มากๆนะคะ
หากเหนื่อยมาก ..ขอให้หายเหนื่อย..หายเหนื่อยเร็วๆนะคะ..... Cheesy Cheesy
« แก้ไขครั้งสุดท้ายเมื่อ: 08/02/07 เวลา 07:41:43 by jean »
ส่งโดย: jean
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 2  
   
222.123.173.*


« ความเห็นที่ #283 เมื่อ: 08/02/07 เวลา 13:46:54 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้
 
อ่านแล้วเศร้าใจครับ
 
ไม่แน่ใจว่าคุณหมอที่เขียนเรื่องนี้ เล่าประสบการณ์ตัวเองที่ประสบมา
 
หรือว่าเขียนเป็นเรื่องแต่ง  เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจพวกเรา ให้ระมัดระวัง สิ่งทึ่จะเกิดขึ้น
 
แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน ขอบคุณครัรบ
 
และใจจริงแล้ว อยากให้มันเป็นแค่เรื่องแต่งครับ
ส่งโดย: -=Jfk=- male
สถานะ: ThaiClinic Staff *****
จำนวนความเห็น: 3671   WWW Email
   
125.24.237.*


« ความเห็นที่ #284 เมื่อ: 08/02/07 เวลา 21:17:28 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

fighting   สู้ สู้ ครับ  ดูแลสุขภาพด้วยครับ
ส่งโดย: jangdonkan
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 6274  
   
203.156.40.*


« ความเห็นที่ #285 เมื่อ: 08/02/07 เวลา 23:26:21 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

คงตกใจและเสียใจมาก อย่าเพิ่งท้อและหมดกำลังใจนะคะ เพื่อนๆแพทย์ด้วยกันเข้าใจและเป็นกำลังใจให้ค่ะ มีอะไรให้ทำอีกเยอะทางการแพทย์
 
จริงๆแล้ว ที่รพ. ควรจะมี Pre& Post-couselling ก่อนนะคะ เพราะตอนที่คุณไปเจาะเลือดนี่ ไม่มีการปกปิดประวัติเลย จริงๆแล้ว มันต้องใช้Codeนะแล้วพยาบาลcounselling0เป็นคนเจาะเลือดไปตรวจให้เอง  ทำไม ทำแปลกๆอ่ะ
ส่งโดย: pkkfirst
สถานะ: Full Member ***
จำนวนความเห็น: 231  
   
125.24.161.*


« ความเห็นที่ #286 เมื่อ: 08/03/07 เวลา 19:36:31 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เป็นกำลังใจให้อีกคนนะครับ...
ส่งโดย: nobetakung male
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 827  
   
61.7.176.*


« ความเห็นที่ #287 เมื่อ: 08/04/07 เวลา 12:21:07 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ ลบข้อความนี้


mevaree เป็นกำลังใจ ให้นะคะ  
 
ชีวิตที่พี่เล่าทำให้หนูน้ำตาไหล   Cry   และคิดอะไร ดีๆ ในชีวิตได้ค่ะ  
 
สู้ต่อไปนะคะ เชื่อค่ะ ว่า ทำดีต้องได้ดี
 
พี่เป็นฮีโร่ของหนูนะคะ   Smiley  Smiley
ส่งโดย: มาร รา วี (ชั่วคราว!) Email     203.147.59.*


« ความเห็นที่ #288 เมื่อ: 08/04/07 เวลา 12:40:23 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

on 07/11/07 เวลา 23:20:22, bvm wrote:

3 อาทิตย์ผ่านไป สภาพจิตใจของผมดีขึ้นตามลำดับ ถึงแม้ว่ายังไม่เหมือนเดิมนัก แต่ว่าอย่างน้อยผมก็รูว่าผมยังมีคนเป็นห่วงและให้กำลังใจอยู่อีกมาก ที่สำคัญวันนี้เป็นวันศุกร์ วันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็ไม่มีเวร ผมจะได้กลับบ้านซักที เผื่อว่าอะไรจะดีขึ้น
 
ผมไม่ได้กลับบ้านมาซัก 2 เดือนแล้ว พ่อแม่ผมดีใจที่วันนี้ผมจะกลับและอยู่กับที่บ้านในวันหยุด แต่การกลับบ้านครั้งนี้ของผมไม่เหมือนทุกครั้ง ผมวางแผนที่จะบอกข่าวร้ายที่สุดให้กับคนที่ผมรักที่สุดซึ่งก็คือพ่อแม่ของผม  ตลอดทางระหว่างผมขับรถกลับกรุงเทพ ผมคิดหาวิธีที่ดีที่สุดที่จะบอกโดยที่เจ็บน้อยที่สุด แต่ก็คิดไม่ออก เพราะว่าเรื่องของผมมันไม่ใช่เรื่องที่จะยอมรับกันได้ง่ายๆ ผมไมอยากให้พ่อแม่เป็นเหมือนกับที่ผมที่รู้ข่าวในช่วงแรก
 
คืนวันเสาร์ ผม พ่อแม่ และน้องน้อง นัดกันไปกินข้าวเย็นด้วยกัน ถึงแม้ว่าเราจะไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก แต่ครอบครัวของผมก็ยังเป็นครอบครัวที่อบอุ่น มีความสมัครสมานสามัคคีกันดี ผมทำตัวเหมือนทุกอย่างเป็นปกติ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราคุยกันหยอกล้ออย่างเคย ทุกคนต่างเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงเดือนที่ไม่ค่อยได้เจอกัน  แม่ถามผมว่า ทำงานเหนื่อยมั้ย คนไข้เยอะหรือเปล่า อย่ามัวแต่หาเงินนะ กลับมาบ้านบ้างก็ได้ ผมยิ้มกลับให้แม่ แต่หัวเราะไม่ออก คำถามของแม่มันช่างเจ็บปวดเหมือนกับจะบังคับให้ผมบอกข่าวร้ายตรงนัน ภายในตาทั้งสองมีน้ำตาเอ่อรอล้นออกมา ผมตอบแม่ว่า ผมสัญญา เพราะต่อไปนี้ผมคงไม่ทำงานหนักอีกแล้ว แม่ฟังผมแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร
 
เมื่อกลับถึงบ้าน คืนวันอันแสนสุขได้ผ่านไป ความจริงที่กำลังจะปรากฎต่อหน้าพ่อแม่ผมไม่แน่ใจว่าท่านจะรับไหวหรือไม่ ผมสัญญากับพี่เนศแล้วว่าผมจะบอกเมื่อผมพร้อม เพราะว่าพ่อแม่ก็คงมีอาการเหมือนกับผมในช่วงแรกที่ทราบข่าว ผมจำเป็นต้องมีสติและเป็นผู้คุมสถานการณ์ให้ได้ ผมพร้อมแล้ว ผมบอกตัวเองว่าผมพร้อมแล้ว วันนี้เราจะเผชิญหน้ากับความจริง
 
ผมเดินเข้าไปในห้องนอนของพ่อแม่ กดล็อกประตู นั่งบนเก้าอี้ในห้อง ทำหน้าตาจริงจังเล่าเรื่องในอดีตที่เกิดขึ้นอย่างเป็นขั้นตอน พ่อแม่ผมเริ่มสีหน้าไม่ดีเพราะรู้ว่าน่าจะมีเรื่องร้ายเกิดขึ้น “ผมติดเชื้อ HIV” ผมบอกพ่อแม่เป็นประโยคสุดท้ายว่าผมติดเชื้อ HIV ในตอนนั้นแม่ผมล้มลงไปคุกเข่ากับพื้น ร้องไห้และสับสนมากในเรื่องราวที่เกิดขึ้น พ่อผมยืนนิ่ง ตกใจไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ผมก้มลงไปประคองแม่ของผมขึ้นมาจากพื้น แต่แม่กุมมือผมแน่นทั้งสองข้าง โอบกอดรัดตัวผมแนบสนิท เหมือนกลัวว่าใครจะพรากของที่รักที่สุดไป “แม่ขอโทษลูก แม่ขอโทษ แม่ไม่ได้ตั้งใจที่บังคับขู่เข็ญให้เรียนหนังสือ แม่เพียงหวังจะให้ลูกได้ดีเมื่อโตขึ้น แม่ไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องนี้เกิดกับลูก แม่ขอโทษ” แม่ผมพูดแล้วร้องไห้ไม่หยุด ผมไม่เคยเห็นแม่ร้องไห้มากขนาดนี้มาก่อน แม่คิดว่าผมกำลังจะตาย แม่ผมคิดอย่างนั้น ผมค่อยๆอธิบายเรื่องราวของโรคนี้ทั้งหมดให้แม่ฟัง แม่สนใจมาก ถามทุกประเด็นที่ท่านสงสัย แม่ถามผมว่าลูกจะลาออกไหม กิจการที่บ้านมันมากพอที่ผมจะไม่ต้องเหนื่อยอีกเลยตลอดชีวิต ผมไม่รู้หรอก ผมคิดไม่ออก ผมไม่กล้าตัดสินใจ
 
สุดท้ายผมก็ได้ทำบาปครั้งใหญ่่คือสร้างความทุกข์อย่างใหญ่หลวงให้กับพ่อแม่ คืนนั้นแม่ผมนอนร้องไห้ทั้งคืน ผมเสียใจกับเรื่องร้ายๆที่ผ่านมาในชีวิตผมและครอบครัว แต่ผมก็ดีใจเพราะอย่างน้อยตอนนี้ผมก็มีเพื่อนมาเดินอยู่ข้างๆผมอีกสองคนแล้ว  
 
คืนวันอาทิตย์ ผมเก็บของเตรียมกลับไปต่างจังหวัดเหมือนเคย แม่เดินเข้ามาพูดคุยกับผมตลอด ผมจำได้ดีว่าคำพูดทุกคำของแม่ที่พูดกับผมตอนนั้นมันกลั่นออกมาจากความห่วงใย ที่สุดที่คนคนหนึ่งจะให้กับคนคนหนึ่งได้ แม่เป็นห่วงผมในทุกเรื่อง แม่ถามทุกคำถามที่แม่นึกออก ผมหัวเราะให้แม่ ผมหัวเราะครั้งแรกของผมให้กับแม่ ผมรู้สึกเหมือนผมกลับมาเป็นเด็กอีกครั้ง
 
ผมกลับไปทำงานตามปกติ ตอนนี้ผมดีขึ้นมาก ผมบอกทุกคนที่ควรจะรู้จนครบแล้ว รู้สึกเหมือนหน้าที่ผมลุล่วงไปด้วยดี วันนี้ผมมีกำลังใจมากขึ้นกว่าทุกวัน ตอนนี้ก็เหลือเพียงเรื่องของผมที่พร้อมจะเดินต่อไปหรือไม่เท่านั้น  
 
แต่เรื่องของผมนี่แหละที่เป็นปัญหา ผมได้รับการตอบรับเพื่อเป็น resident ศัลยกรรมของโรงเรียนแพทย์แห่งหนึ่ง พี่ที่แผนกธุรการโทรมาทวงเอกสารที่ผมยังส่งไม่ครบ เพราะว่าถ้าเกินกำหนดนั่นแปลว่าผมสละสิทธิ์ เรื่องนี้มันเป็นปัญหาใหม่ให้ผมจริงๆ คำถามคือศัลยแพทย์ที่ติดเชื้อทำผ่าตัดได้หรือเปล่า ผมสับสน ไม่กล้าตัดสินใจ ผมนอนคิดอยู่ทั้งคืน ผมอยากเรียนศัลย์ แต่ไม่รู้ว่ามัน fair กับคนไข้หรือเปล่าHuh
 
วันรุ่งข้นผมเดินไปหาพี่เนศและพี่ปก ผมถามคำถามนี้กับพี่ๆ โดยหวังว่าผู้ใหญ่น่าจะมองในกรอบที่กว้างกว่าเด็ก พี่เค้าตอบว่ามองเผินๆอาจจะใช่ แต่พี่ว่าไม่ เพราะเวลาเราผ่าตัดเข็มเราจะเลอะเลือดคนไข้ตลอด เวลาพลาดโดนเข็มตำ เลือดของคนไข้ก็จะมาเปื้อนเราทำให้เราติดเชื้อ แต่ในทางกลับกันถ้าเข็มเปื้อนเลือดเราเมื่อไร เราคงเปลี่ยนเข็มนั้นเพราะมัน contaminated ไปแล้ว เราคงไม่เอาเข็มที่เปื้อนเลือดเราไปเย็บต่อ ส่วนในกรณีที่ว่ากลัวเลือดหยดลง field คงไม่น่าเป็นไปได้ เพราะเราคงไม่ได้ใช้กรรไกรหรือมีดมาตัดนิ้วเรา เลือดถึงมากพอที่จะตกลงไปได้ ผมคิดดูมันก็จริง แต่คนไข้จะยอมรับเหรอ ไม่มั้ง ผมว่าไม่ ใครจะยอมให้หมอที่ติดเชื้อมาผ่าตัด  
 
อนาคตของผมมันผันแปรไปเป็นเพราะผมอยากเป็นหมอผ่าตัด ผมก็ไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร ทั้งที่รู้ว่าวันนี้ชีวิตผมเปลี่ยนไปในทางตรงข้ามเพราะว่าเข็ม 1 เข็มกับเลือด 0.01 ccนั้น แต่ผมก็ยังดื้อด้านกลับไปหาสิ่งนั้น ผมถามตัวเองว่าผมทำไปเพื่ออะไร คุ้มจริงจริงเหรอที่จะกลับไปเรียนหนัก ทำงานหนัก ศัลยกรรมมันเหนื่อยนะ มันจะทำให้ขีวิตมันแย่ลงหรือเปล่า ตอนนี้เราไม่ใช่คนธรรมดาแล้ว เราจะมาคิดแบบเดิมไม่ได้ แต่ไม่ใช่ ใจผมตอบว่าไม่ใช่ ตัวผมเปลี่ยนไป แต่ใจยังรักเหมือนเดิม ผมยังอยากเป็นหมอศัลยกรรม ผมว่าตัวผมมีคุณค่า ผมคิดว่าชีวิตในอนาคตของผมจะไม่อยู่อย่างคนขลาด อยู่อย่างเจียมตัวว่าเป็นคนป่วยแล้วไม่คิดทำอะไร ผมเกิดมาพร้อมกับศักยภาพที่มาพร้อมกับผม ผลเลือดที่เปลี่ยนไปไม่ได้ทำให้ชีวิตผมจบลง ผมไม่ยอมแพ้เข็ม 1 เข็มกับเลือด 0.01 cc ในคืนนั้นแน่ ชีวิตที่เกิดมาตั้ง 20 กว่าปียังไงก็จะไม่เปลี่ยนแปลงเพราะเหตุการณ์ในช่วงวินาทีเดียว ไม่มีทาง
 
 
ลุกขึ้น  ยืนหยัด  กัดฟันสู้
กลับมองดู ความฝัน ครั้งหลัง
วันนี้  วันใหม่  ผมมีพลัง
ไม่มีใคร  มารั้ง ผมต่อไป
 
ไปข้างหน้า  เจ็บขา  ได้บางคร้ง
เหนื่อยก็นั่ง   พักใจก่อน  ให้สดใส
พรุ่งนี้มา  เราสู้ใหม่  ไม่อ่อนใจ
ไม่ยอมให้ สิ่งไหน  มาทำลาย
 
ยิ้มหัวเราะ  ต่ออุปสรรค  ที่เกิดขึ้น
เพราะว่ามึง  จะไม่เกิด   เป็นซ้ำสอง
ความสำเร็จ ในวันหน้า จะมากอง
เหล่าเพื่อนพ้อง ร่วมสรรเสริญ ในโชคชัย

 
 
ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ค่ะ
 
คือถ้าเป็นในโรงเรียนแพทย์
 
พี่ๆทั้ง staff และ resient จะไม่ให้ intern หรือ extern ผ่าตัดคนไข้ที่ติดเชื้อ HIV เลยค่ะ
 
เลยไม่ทราบว่า ที่ โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยอื่นๆ ทำเหมือนทีเชียงใหม่ด้วยหรือเปล่าน่ะค่ะ
 
ตรงนี้ น่ากลัว เพราะ ให้แพทย์ที่เพิ่งจบใหม่ ทำผ่าตัด คนไข้ HIV
ส่งโดย: arm
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 0   Email
   
222.123.30.*


« ความเห็นที่ #289 เมื่อ: 08/04/07 เวลา 13:01:36 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

on 07/15/07 เวลา 09:44:09, IronYoJin wrote:

 
ถ้าโอกาสโดนเข็ม+เลือด จากการผ่าตัดคือ 1 เคสใน 300 เคส
 
มีใครเคยเข้าเคส positive ถึง 300 เคสบ้าง
 
ผมนับถือนะถ้าบอกว่าเข้าเคสกันได้ไม่รู้สึกอะไร
 
แต่ผมถ้าต้องเข้าเคสด้วยกันบ่อยๆ โอกาสมันเพิ่มขึ้น ถ้าปีละ 50 ครั้งก็หวิวๆแล้ว
 
ถามว่าใส่ถุงมือสองชั้น กับการไม่ไป expose ผมคงเลือกอย่างหลัง
 
ประเด็นของผมคือ น้องเขาได้บอกผู้ร่วมงานและคนไข้รึเปล่าครับ
 
ถ้าโอกาสติดจากแพทย์ที่ใส่ถุงมือ และโอกาสที่เลือดออกจากแพทย์ไปสู่ผู้อื่นน้อย การเข้าเคสและทำเป็นประจำโอกาสมันก็สูงขึ้น
 
สงสาร เห็นใจ เข้าใจ --> อยากให้มีคนได้รับความรู้สึกแบบนี้จากคนอื่นเพิ่มขึ้นอีกไหม

 
 
ตรงนี้ก็ค่อนข้างจะเห็นด้วยกับคุณ นะคะ
 
อาจจะสวนกระแสไปบ้าง
 
แต่ความเป็นจริงก็คือว่า
 
ผู้ป่วยมีสิทธิหรือไม่ที่จะปฏิเสธการถูกกระทำหัตถการจากแพทย์ที่มีเชื้อ HIV อยู่ในร่างกาย
 
คุณได้ให้โอกาสเขาเลือกหรือไม่ค่ะ
 
เห็นใจคุณหมอ
 
แต่ว่า เรื่องของความเป็นจริงก็คือ ต้องยุติธรรมกับคนรอบข้างเราด้วยนะคะ
 
อันที่จริง ไม่เห็นด้วย ในการเรียนต่อ ด้านศัลยกรรม ของคุณหมอ
 
เพราะเหตุผลนี้ด้วยค่ะ คือ
1. ต้องมีผู้ป่วยและผู้ร่วมงานที่มาสัมผัสคุณหมออีกมากต่อจากนี้ไป
2.คุณหมอจะต้องทำงานและเรียนอย่างหนัก ไม่ดีกับโรคที่เป็นอยู่เลยค่ะ
 
พอจะมีหนทางอื่นที่คุณหมอจะเรียนทางด้านอื่นได้มั้ยคะ
ที่ไม่เสี่ยงกับการเป็นแผลน่ะค่ะ
 
ตัวดิฉัน เคยเลือดคนไข้กระเด็นเข้าตา เคยถุงมือรั่วขณะทำหัตถการคนไข้HIV เคยโดนเข็มตำ และโดนเลือดบาดมือ
ไปเจาะเลือดแค่ครั้งแรกครั้งเดียวแล้วก็ไม่ไปอีกค่ะ
และไม่กินยาต้านด้วย
ใจบอกตัวเองว่า ติดก็ติด เสี่ยงดวงเอา
โชคยังดีที่ตอนนี้ถึงจะเจาะเลือดกี่ครั้งก็ยังปกติค่ะ
ส่งโดย: arm
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 0   Email
   
222.123.30.*


« ความเห็นที่ #290 เมื่อ: 08/04/07 เวลา 13:08:57 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

อีกประเด็นหนึ่งที่อยากจะคุย
 
ไหนๆก็เข้ามาในกระทู้ที่เกี่ยวกับ HIV แล้ว
 
ทุกท่านคงจะทราบดีว่า ระบบ กระทรวงสาธารณสุขนั้น
 
การเลือกใช้น้ำยาและเครื่องมือทางห้องปฏิบัติการ ไม่ได้แตกต่างจากการเลือกบริษัทผลิตยาในแต่ละ item เลย
 
กล่าวคือ **********ราคาถูกที่สุด************ สำคัญอันดับแรก
 
และยังไม่มีที่ไหนที่ทำการคำนวณและทดลอง ความคุ้มค่า ของจำนวนเงินที่เพิ่มขึ้นกับประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้น (cost-effectivenes)
 
นี่เกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าค่ะ
 
พี่สาวเคยเป็นdetail บริษัทขายเครื่องมือและน้ำยาทางการแพทย์โดยเฉพาะห้องแลปค่ะ
 
ที่บริษัทมีน้ำยาตรวจสอบ HIV ทั้ง Ab และ Ag ค่ะ
บังเอิญว่า ประสิทธิภาพ 99+% ทีเดียว แต่ราคาสูงกว่าอีกบริษัทหนึ่งที่ ประสิทธิภาพ 96+% 10 บาท ต่อ 1 test
 
ต่างกัน 10 บาทค่ะ
ถ้าในแง่ผู้บริหาร จะต้องบอกว่า ไม่คุ้มเลย ถ้าทำเป็นจำนวนมาก ผลต่างก็ต้องออกมาเป็นตัวเลขจำนวนเงินสูงทีเดียว
 
แต่ขอถามคุณๆ
ถ้าหากว่า โรงพยาบาลบอกว่า ให้คุณเลือกน้ำยาที่จะใช้ตรวจ เป็นแบบดีมากๆนะแต่ขอให้คุณจ่ายเพิ่มอีก10บาทกับประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้น4เป อร์เซ็นต์
คุณจะจ่าย 10 บาทมั้ยคะ(ถ้าเป็นดิฉัน 1 ล้าน ดิฉันก็ยอมจ่ายค่ะ)
แต่นี่คนไข้โรงพยาบาลนั้นเขาไม่มีทางเลือกค่ะเขาก็ต้องเสี่ยงกับน้ำยาที่มีป ระสิทธิภาพ96+%
ส่งโดย: arm
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 0   Email
   
222.123.30.*


« ความเห็นที่ #291 เมื่อ: 08/04/07 เวลา 19:23:06 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ในความเป็นจริง คนที่ทำงานอยู่ทุกวันนี้เสี่ยงทุกคนแหละครับ
 
ผมเชื่อว่า แพทย์เกือบ 80% ต้องเคยโดนเข็มตำ หรือ โดน d/c จากคนไข้ HIV บ้างไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
 
ผมเองก็เคยโดนตอนเป็น นสพ. ต้องเจาะเลือดหลายครั้ง และ ทานยาต้าน เกือบเดือน แต่ทน S/E ไม่ไหว เลยต้องเลิกทานเสียก่อน แต่โชคดีที่ผลเป็นลบ
 
ที่แย่กว่านั้น ตอนที่ผมอยู่ รพช. มีอยู่ช่วงนึงที่คนไข้ preg ที่ HIV+ve ถ้าเข้าโครงการทานยาต้าน จะได้รับการ C/S เพื่อลด risk ประมาณ 4 % ได้มั้ง ผมเป็นหมอทั่วไปในตอนนั้น ที่ต้องผ่า C/S ตามโครงการ (แต่ไม่ได้ค่าตอบแทนอะไรนะครับ)  
 
ต้องทำไปตามหน้าที่ บอกตรงๆว่ากลัวเหมือนกัน ยิ่งพยาบาลที่เข้า case ด้วยยิ่งกลัวใหญ่ แต่ก็ต้องทำครับ เราเป็นหมอนี่นา
 
ยังไงผมก็ขอให้กำลังใจคุณหมอ bvm นะครับ
 
และผมก็อยากทราบด้วยว่าทางแพทยสภา และ กลุ่มวิชาชีพของพวกเรามีการดำเนินการอย่างไรบ้างในเรื่องนี้ครับ
 
อย่าให้เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผ่านเข้ามาและผ่านไปนะครับ ผมว่าเรื่องนี้เป็นกระทู้ที่สะเทือนใจอย่างมากเลย
ส่งโดย: nobetakung male
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 827  
   
61.7.176.*


« ความเห็นที่ #292 เมื่อ: 08/05/07 เวลา 09:28:30 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณ bvm อีกคน
ไม่เห็นด้วยกับการเรียนศัลย์เช่นกัน เพราะถ้างานหนัก ภูมิคุ้มกันร่างกายก็ต่ำด้วย
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

Keep walking
ส่งโดย: namprig female
สถานะ: Junior Member **
จำนวนความเห็น: 90 165101808 165101808  
   
125.24.223.*


« ความเห็นที่ #293 เมื่อ: 08/05/07 เวลา 15:17:50 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

น้ำตาไหลพรากๆเลย Cry Cry
 
ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ
ส่งโดย: DJ female
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 4  
   
124.121.150.*


« ความเห็นที่ #294 เมื่อ: 08/05/07 เวลา 15:23:58 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เข้ามาให้กำลังใจ...
ขอให้มีกำลังใจที่จะทำงานต่อไปครับ
 
ส่งโดย: ThaiMan male
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 36  
   
125.24.14.*


« ความเห็นที่ #295 เมื่อ: 08/05/07 เวลา 21:08:23 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

คือว่าไม่เคย post มาก่อน แต่อ่านกระทู้คุณ bvm มาตลอด เลยอยากขอแสดงความเห็นครับ
 
ผมสงสารและเห้นใจคุณ bvm อย่างมาก คุณถือเป็นคนโชคร้ายที่สุดคนนึงที่ผมเคยทราบ (พอพอกับคุณคริสที่ช่วยคนอื่นแล้วโดนรถชนซะเอง) แต่ผมก็ยังเห็นด้วยกับคุณ arm และคุณ namprig ว่าถ้าเป็นไปได้คุณ bvm น่าจะเรียนสาขาอื่นที่ไม่ต้องมีความเสี่ยงหรือความเสี่ยงต่ำ แต่ไหนไหนก็เรียนไปแล้ว ถ้าเราลองมองในแง่ดี ผมยังมีเหตุผลดีดีที่ยังเชียร์คุณหมอ bvmอยู่หลายข้อครับ
 
- หลังจบคุณหมอจะสามารถผ่าตัดคนไข้ HIV ได้อย่างไม่มีความกังวล ทำให้มีสติในการทำงานมากกว่าหมอที่กังวลว่าอาจติดเชื้อ เนื่องจากในปัจจุบันมีหมอ med ที่น่านับถือหลายท่านได้เสียสละตัวเองเข้ามาช่วยเหลือผู้ป่วยHIVอย่างจริงใจ  แต่ยังไม่เคยได้ยินว่ามีหมอศัลย์คนไหนที่ออกตัวว่าเล่นเรื่องนี้อยู่ ซึ่งประเด็นสำคัญคงเป็นเพราะกลัวติดเชื้อจากการทำหัตถการ สิ่งนี้ผมว่าน่าจะเป็นประโยชน์ที่ดีสำหรับคนไข้ HIV ที่คงมีมากขึ้นเรื่อยๆ ในอนาคตคุณหมออาจตั้งศูนย์ผ่าตัดสำหรับผู้ติดเชื้อ หรืออาจเป็นรพ.ของผู้ติเชื้อที่มีทั้งหมอ med และหมอศัลย์อยู่ด้วยกันก็ได้
 
- หัตถการทุกอย่างใช้ของมีคมในการผ่าตัด แต่ยังมีการรักษาอีกอย่างที่มาแรงมากในปัจจุบันและคิดว่ายังคงพัฒนาต่อไปเรื ่อยๆ คือ scope ครับ ซึ่งเป็นการใช้อุปกรณ์อื่นแทนมือในการผ่าตัด ถ้าอนาคตคุณหมอทำแต่หัตถดารที่เป็น scopeเลือดของคุณหมอคงไม่มีโอกาสโดนคนไข้นะครับ  
 
- ตลอดเวลาที่ผมทำหัตถการมาก็มีโดนมิดบาดหรือเข็มตำมาบ้าง ในกรณีของเข็มตำเวลาเจาะเลือด เราคงไม่เอาเข็มนั้นไปเจาะคนไข้อีก ซึ่งคงไม่มีอันตรายกับคนไข้ แต่ในกรณีของเข็มตำหรือมีดบาด ใน OR ก็อาจมีความเสี่ยง แต่ผมก็ไม่คิดว่าจะมีหมอท่านไหนปล่อยเลือดหยดลงไปใน field ผ่าตัดหรอกครับ (ในกรณ๊นี้ผมก็ไม่แน่ใจว่าเคยมีใครทำเลือดตัวเองหยดลงในคนไข้ เพื่นๆท่านใดมีความเห็นก็ share กันได้นะครับ)
 
- คุณหมอbvm จะยังสามารถช่วยคุณหมอในแผนกอื่นทำผ่าตัดที่มีความเสี่ยงได้ เช่น การทำ c/s ในคนไข้ HIVซึ่งเชื่อว่าลด rate ของ vertical infection  ผมว่าเป็นหมอศัลย์น่าจะทำ c/s ได้ไม่ยาก เนื่องจากมี skill อยู่แล้ว แต่อาจต้องไปดูซัก 2-3 ครั้งเป็นการฟื้นความจำ ซึ่งน่าจะเป็นผลดีของทั้งหมอสูติ และคนไข้ครับ
 
ในความคิดของผม คุณหมอได้เสียสละชีวิตของตัวเองให้กับอาชีพแพทย์ เป็นการเสียสละชีวิตที่หมายถึงการสละชีวิตจริงๆ ถ้าเป็นผม ผมคงเลิกเป็นหมอไปทำงานอย่างอื่นแล้ว ผมไม่สามารถทำงานต่อได้ สิ่งที่คุณหมอทำอยู่ผมขอแสดงความนับถือจากใจจริง  
 
ป.ล. ถ้าอนาคตผมต้องให้คุณหมอเป็นคนผ่าตัด ผมก็ยินดีครับ อยากให้คุณหมอสู้ต่อไปครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้ายเมื่อ: 08/05/07 เวลา 22:00:03 by Teletubby »
ส่งโดย: Teletubby
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 1  
   
58.8.19.*


« ความเห็นที่ #296 เมื่อ: 08/06/07 เวลา 01:21:03 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ผมมาให้กำลังใจ ครับ  ใครไม่เคยป่วยหนัก คงไม่รู้ว่ามันแย่ขนาดไหน  
ผมเข้าใจความรู้สึกของพี่ดีครับ (ผมเป็นหมอเหมือนกัน เพิ่งเรียนจบ
และเป็นคนไข้เปลี่ยนไตด้วย คือ เปลี่ยนขณะ อยู่ปี 1 แต่ก็อดทนเรียนจนจบ
ตอนนี้ใช้ทุนอยู่ชุมชนครับ เนี่ยยังไม่รู้เลยว่า transplant  kidney จะ function อีก กี่ปี แล้วจะกลับไปฟอกเลือดอีก เมื่อไหร่ จะทำงานไหวมั้ย จะเปลี่ยนครั้งสองอีก เมื่อไหร่ ขณะนี้ ก็ทำได้ แค่ ดูแลตัวเอง และ on ยา ให้ตรงเวลา เท่านั้น  
เรื่อง  on ยานี่ ทำอย่างเหมือนกัน นะครับ ยิ่งเป็นหมอเนี่ย จะไม่ค่อยว่างอยู่ด้วย
แต่ทำไงได้ หละครับ )  
ไม่รู้นะพี่ ผมว่าเราสองคน จะเจอ ความรู้สึก ท้อแท้ ในโชคชะตา บ้าง แต่ ก็ ต้องอยู่กับมันให้ได้นะครับ  แล้วดูแลตัวเองให้ดีที่สุดครับ อย่างผมนี่ ก็ ต้อง on ยาไปตลอดชีวิต กันหละครับ  
 
ล่าสุด นี่ ผมก้อ เพิ่งมาพบว่าตัวเองโดน Hep B เข้าไปอีกดอกหนึ่ง ไม่รู้ว่ามาจากไหน เลยคิดไปว่า คงได้มาจาก การเป็นหมอเนี่ยละแต่ไม่รู้ว่ามายังไง เลยต้อง early on ยาต้านไวรัส ครับ
 
 
ส่งโดย: SC2
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 1  
   
125.24.165.*


« ความเห็นที่ #297 เมื่อ: 08/06/07 เวลา 10:58:32 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ขอบคุณนะครับที่สอนให้ผมรู้คิดมากขึ้น...เป็นกำลังใจให้นะครับ
ส่งโดย: u4401024
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 17  
   
61.19.24.122 fwd for 192.168.1.*


« ความเห็นที่ #298 เมื่อ: 08/06/07 เวลา 18:24:26 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ


 

 
 
 
เข้ามาแปะให้ครบ 300
 
 Grin  Grin  Grin
 
ไงก็ยิ้มสู้ชีวิตนะจ๊ะ
 
จาก ริโยะ โม๊ะใหญ่  
 
Miss Universe 2007
 
 Kiss  Kiss  Kiss  
 




*อิมัสมิง สะติ อิทัง โหติ-:-เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี*
ส่งโดย: โอเปอเรเตอร์ร้านพิซซ่านุ่งสั้น
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 7875  
   
124.120.86.*


« ความเห็นที่ #299 เมื่อ: 08/07/07 เวลา 12:50:11 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ส่งโดย: raindrops
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 22  
   
125.26.245.*


« ความเห็นที่ #300 เมื่อ: 08/07/07 เวลา 17:27:39 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

babie-t_16159.jpg (attachment deleted)

แวะเวียนมาติดตามข่าวคราว และยังเป็นกำลังใจให้เสมอ
 
สู้ๆคะ
ส่งโดย: babie
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 16  
   
124.121.3.*


« ความเห็นที่ #301 เมื่อ: 08/08/07 เวลา 00:16:27 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

อันใดๆในโลกนี้ ยากจะเดา
เวลาเรานั้นแสนสั้นหนักหนา
หลง โกรธ โลภ รัก เกลียด เป็นมายา
ทุกข์โศกาเพราะไคว่คว้าเกินความจริง
 
พระท่านสอนให้ประคับประคองจิต
คุ้มกันพิษเภทภัยได้ทุกสิ่ง
ครองชีวิต ครองสติ อย่าประวิง
กาย ใจ นิ่ง สู่ปัญญาพานิพพาน
 
----------------------------------------------
 
Everything on earth...unpredictable.
Every year passes...life shortens.
Love, hatred, anger, greed...all illusions.
We are suffering from our delusions.
 
Lord tell us to be cautious with manners.
Protect us from all dangers.
Live a life with mindfullness, no incontinence.
Follow the path to the enlightenment.
 
« แก้ไขครั้งสุดท้ายเมื่อ: 08/08/07 เวลา 00:29:16 by DoctorWHO »

"Shall we try using our intelligence?"

"Well, if you think that's a good idea."
ส่งโดย: DoctorWHO
สถานะ: Full Member ***
จำนวนความเห็น: 208   Email
   
203.153.172.*


« ความเห็นที่ #302 เมื่อ: 08/08/07 เวลา 02:40:38 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ผมอ่านดูหลายรอบแล้ว  อย่าว่ากันนะที่ผมจะขอออกความเห็นว่า คุณ bvm เอา fm จากที่อื่นมาลงอีกที หรือไม่ก็แต่งเรื่องขึ้นมาเอง เพราะสังเกตุจากการ post จะไม่มีการพูดคุยโต้ตอบเรื่องอื่นกับคนอื่นๆที่อยากจะติดต่อกับคุณ bvm ซะเหลือเกิน  เอาtext มาลง แล้วก็หายไป  ใครเข้ามาให้กำลังใจ ชวนพูดคุย  ขอวิธีติดต่อกลับ  จะไม่มีการมาpost ตอบ หรือขอบคุณใครเลย  ลีลาสำนวนการบรรยายเรื่อง(รวมถึงมีกลอนแทรกเป็นระยะ) ไม่ได้สื่อถึงความรู้สึกท้อแท้ใจ ตกใจ หรือกังวลใดๆ  อ่านแล้วเหมือนกำลังอ่านนิยายเพื่อความประเทืองอารมย์
 
ยินดียอมรับคำด่าทุกความเห็นครับ   แต่ผมสงสัยอย่างนี้จริงๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้ายเมื่อ: 08/08/07 เวลา 02:42:49 by GLOC »
ส่งโดย: GLOC
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 30  
   
222.123.197.*


« ความเห็นที่ #303 เมื่อ: 08/08/07 เวลา 19:32:34 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เป็นกำลังใจให้นะคะ...สู้ๆๆค่ะ Smiley
ส่งโดย: talae female
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 744  
   
125.26.2.*


« ความเห็นที่ #304 เมื่อ: 08/09/07 เวลา 09:04:21 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เพิ่มเข้ามาอ่านค่ะ     ภาวนาขอให้เรื่องนี้เป็นแค่นิยายไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นจริงเลยค่ะ    ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นกับครอบครัวใครทั้งสิ้น    ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ขอเป็นกำลังใจให้ คุณหมอbvm สู้เข็มแข็งไว้นะค่ะ   ขอให้ปาฏิหารย์มีจริงค่ะ    ทุกคนเกิดมาต้องตายทุกคนจะเร็วจะช้าจะตายด้วยเหตุอันใดก็ขึ้นชื่อว่าตายทุกค นเรื่องธรรมดาค่ะ Smiley

ยุติธรรมอำมหิตริษยา เห็นกับตายุคนี้เสื่อมสมัย
อำนาจมืดนอกสภามาจากใคร ยุติธรรมเมืองไทยช่างมืดมน





ส่งโดย: miko female
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 5419  
   
125.25.210.*


« ความเห็นที่ #305 เมื่อ: 08/09/07 เวลา 18:15:35 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

วันนี้ผมโดนเข็มผู้ป่วย HIV+ve แทงทะลุนิ้วครับ
เศร้ามากๆ ขนาดว่าระวังตัวแล้วสุดท้ายก็พลาด
ผมไม่อยากเป็น.....เลยครับ
ตอนนี้ผมคิดว่าถ้าผมรอดจากครั้งนี้ผมจะไม่เรียนสาขาไหนที่ต้องทำหัตถการกับผ ู้ป่วยแล้วครับ
 
ผมคิดกลับไปกลับมาหลายครั้งว่าอาชีพของพวกเรานั้นเสี่ยงเหมือนไปออกรบกับศัต รูที่มองไม่เห็นอยู่ตลอดเวลา ทุ่มเทกับงาน เอาสุขภาพของตัวเองไปทิ้ง ทั้งยังเจอผู้ป่วยที่พร้อมจะฟ้องเราทุกเมื่อ ทั้งๆที่อธิบายให้เข้าใจแล้วก็ตาม เพื่อแลกกับค่าแรงหรือเงินเดือนเล็กน้อยไม่เท่าไร  
ถึงเวลาหรือยังครับที่ประเทศไทยจะมี พรบ.ป้องกันผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรม พศ......สักที
 
 Cry Cry Cry
 
ส่งโดย: =Shokuhi=Hiben=Pamyu=Pamyu=
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 32  
   
203.157.112.2 fwd for 192.168.32.*


« ความเห็นที่ #306 เมื่อ: 08/09/07 เวลา 21:52:48 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

takecare-315446_6403921.jpg (attachment deleted)

ขอให้มีความสุขกับวันนี้นะคะ
ส่งโดย: takecare
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 0  
   
58.10.93.*


« ความเห็นที่ #307 เมื่อ: 08/10/07 เวลา 16:00:06 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

takecare-003377.jpg (attachment deleted)

Grin Grinมีความสุขมากๆนะคะ
ส่งโดย: takecare
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 0  
   
58.181.150.*


« ความเห็นที่ #308 เมื่อ: 08/10/07 เวลา 18:10:35 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

พ้มก็อยากให้มันเป็นแค่เรื่องที่แต่งขึ้นนะครับ
ขอให้มีกำลังใจสู้ต่อไป homo

สัญญาว่าวันนี้. . จะไม่ไร้สาระละ
ส่งโดย: Little_boy male
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 1104  
   
125.25.130.*


« ความเห็นที่ #309 เมื่อ: 08/10/07 เวลา 23:26:05 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เราว่าคนที่อยากให้เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นมากที่สุดคงเป็น คุณ bvm
 
อย่ายอมแพ้นะคะ โลกมักมีบททดสอบที่ยาก ๆ และยากขึ้นเรื่อย ๆ มาทดสอบเราเสมอ วันใดก็ตามที่เราผ่านแต่ละบทมาได้ นั่นก็คือ เราโตขึ้นกว่าเดิมมาอีกหนึ่งขั้นเสมอ
 
ทุกปัญหาย่อมมีทางออกในตัวของมันเอง แล้วแต่ว่าเราจะมองเห็นหนทางนั้นหรือไม่
 
เราเชื่อว่าคุณbvm ต้องเจอทางออกที่ดีแน่

พระเจ้าจอร์จ มันยอดมาก....555
ส่งโดย: Sama female
สถานะ: Full Member ***
จำนวนความเห็น: 123  
   
58.147.40.*


« ความเห็นที่ #310 เมื่อ: 08/12/07 เวลา 00:41:24 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

พี่ชมพูเคยให้กำลังเพื่อนๆในเวบนี้มามาก
พอมาอ่านเรื่องของคุณหมอแล้วน้ำตาซึม
คุณหมอถ่ายทอดได้ดีมาก
 
อยากให้อยู่กับเค้าอย่างมีความสุข
เคยมีคนไข้มะเร็งพูดแบบนี้ แล้วก็คิดว่าเป็นวิธีคิดที่ดีมากๆ
 
อยากให้มีสติ เข้มแข็ง ทำทุกอย่างให้เป็นปกติ
 
เรียนศัลย์งานหนักนะคะ กินนอนไม่เป็นเวลา
 
 
ได้รับหนังสือบอกบุญมาจากรพ.อำเภอทางเหนือ
เค้าจะสร้างสถานที่ดูแลผู้ป่วยเอดส์คล้ายกับ
วัดพระพุทธบาทน้ำพุ ลองไปเป็นอาสาสมัคร
เหมือนกับโครงการเพื่อนช่วยเพื่อน
 
 
สงสัยนิดนึง ทำไมเคสผู้ป่วยHIV ทำไมStaff
ไม่ทำผ่าตัดเอง ที่รพ.เป็นกฏเลยว่าห้าม
หมอ-พยาบาลฝึกงานเข้าเคสพยาบาลเอง
ก็ต้องเป็นผู้มีความชำนาญเพื่อลดความเสี่ยง
 
 
 
« แก้ไขครั้งสุดท้ายเมื่อ: 08/12/07 เวลา 01:12:33 by ช่อชมพู »
ส่งโดย: ช่อชมพู
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 1352  
   
202.129.24.*


« ความเห็นที่ #311 เมื่อ: 08/12/07 เวลา 01:59:37 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ถึงพี่ bvm
   พี่เป็นคนที่มีจิตใจดี  เข้มแข็งมาก
อ่านกระทู้นี้แล้วรู้สึกสะเทือนใจมาก จริง ๆ
ความตั้งใจในการเรียนหมอ  การเป็นหมอที่ดี  เป็นเรื่องที่ยากอยู่แล้ว
ถึงแม้ค่าตอบแทนของวิชาชีพจะดูเหมือนมาก  แต่ความเสี่ยงนั้น
การอุทิศตนและเสียสละมันช่างเป็นเรื่องที่น่ายกย่อง  ถึงแม้ปัจจุบันคนไข้จะไม่นับถือหมอเช่นนั้นแล้วก็ตาม
 
    แต่คิดไว้เสมอเถอะว่า  เป็นวิชาชีพเดียวที่ทำบุญได้แม้ในเวลาที่ทำงาน
ความดี และความเสียสละของพี่  ถึงแม้ในบางครั้งจะไม่มีคนเห็น
แต่ตัวเราก็จะมีความสุขที่ได้ทำความดี
    ขอเป็นกำลังใจ  ให้พี่สู้ต่อไป
ส่งโดย: Mneung
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 1  
   
125.24.3.*


« ความเห็นที่ #312 เมื่อ: 08/12/07 เวลา 22:10:50 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

เป็นกำลังใจให้ครับ
 
แต่ผมซิไม่ได้เป็นหมอ แต่ก็กำลังอยู่ในสถานการณ์ใกล้เคียงกับคุณหมอ แต่เป็นเพราะการกระทำของผมเองแท้ๆ ไม่โทษใครอยากจะยอมรับ แต่มันไม่กล้าพอ*

I walk slowly but I never walk backward :: เด็กเจ้ากรรม*
ส่งโดย: gboy_x male
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 3  
   
125.24.145.*


« ความเห็นที่ #313 เมื่อ: 08/12/07 เวลา 22:47:54 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณหมอ BVM ด้วยครับ ผมสงสัยอยู่นิดนึง ทำไมคุณหมอ BVM ถึงได้รับยาต้านไวรัส 4 ตัวในการป้องกันการติดเชื้อหลังถูกเข็มตำ หรือคนไข้มีประวัติว่าได้รับการรักษามาก่อนหรือมีเชื้อดื้อยาอยู่  อีกอย่างหนึ่งผมแปลกใจว่าหลังติดเชื้อ 6-7 เดือน ทำไม CD4 ค่อนข้างต่ำ แค่ 455, 20% ขณะที่คุณหมอยังแข็งแรงดีอยู่ และ viral load แค่ 610, log 2.79   ผมหวังว่าเรื่องนี้เป็นแค่เรื่องที่แต่งขึ้นมาครับ  ยังไงก็ขอให้คุณหมอทุกท่านปฏิบัติหน้าที่กันด้วยความระมัดระวังเพื่อจะได้ไม ่เกิดปัญหาแบบนี้ขึ้น
ส่งโดย: Dr.E
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 1  
   
76.184.75.*


« ความเห็นที่ #314 เมื่อ: 08/14/07 เวลา 14:58:51 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

 ถึงแม้จะเป็นเรื่องที่แต่งขึ้น  ก็ยังต้องขอบพระคุณค่ะ ที่ เล่าสู่กันฟัง และถ้าหากว่าเป็นเรื่องจริง  ยิ่งต้องบอกว่า คุณหมอ กล้าหาญมากๆ    
 
  คุณหมอจินต์ ก็ กล้าหาญมากเช่นกัน ที่ชี้ให้เห็นใน มุมมองที่แตกต่างออกไป
 
  อย่างไรเสีย  อยากให้ เค้ามีตัวยาที่รักษา โรคนี้ได้ มากๆ  มันน่าเศร้า หากว่า ใครได้รับเชื้อพวกนี้ โดยไม่รู้ตัว  
 
 
    ขอให้คุณหมอ ทำในสิ่งที่คิดว่า ถูกต้อง ที่คุณหมอเลือกเถิดค่ะ  ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครอง

ฟังเพลง 24 ชั่วโมง จากดีเจ สาวสวย(ไม่โสด) หุ่นถังเบียร์ และเหล่าบรรดา ดีเจ

www.9425fm.com
ส่งโดย: imigran female
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 1841   Email
   
125.27.70.*


« ความเห็นที่ #315 เมื่อ: 08/14/07 เวลา 20:40:39 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

วันนั้นไป B2S เจอหนังสือ....โรคเอดส์ อาจหายได้ด้วยการนั่งสมาธิและวิปัสสนา
 
โดย คนเขียนชื่อ  ช่างวี
 
พอดีได้อ่านเรื่องคุณมาก่อนพอดีเลยคิดว่าคุณน่าจะได้อ่านเล่มนี้ดู  
 
เราว่าการนั่งสมาธิมันดีมากๆเลยนะอย่างน้อยกทำให้ใจสงบแหละ  แล้วเราก็เคยได้ยินเรื่องเพราะที่นั่งสมาธิจนหายจากโรคอะไรสักอย่างนี่แหละท ี่ทางแพทย์เค้ารักษาไม่ได้
เลยคิดว่าเล่มนี้น่าสนใจดี
 
หวังว่าคุณคงยังกลับมาอ่านกระทู้ดูอีกครั้ง
ลองไปหาดูนะ  เราเจอที่ B2S  
ถ้าอยากได้แต่หาไม่เจอก็เมล์มาหาเราก็ได้จะซื้อส่งไปให้
คือเราอยากช่วยอ่ะ อ่านแล้วสะเทือนใจ
เข้มแข็ง  สู้ๆๆ
ส่งโดย: aphy
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 1  
   
202.28.27.6 fwd for 10.40.68.*


« ความเห็นที่ #316 เมื่อ: 08/14/07 เวลา 23:07:01 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ฟังแล้วแย่เหมือนกัน  แต่อยากบอกว่า อย่าท้อ  อย่าคิด ว่าต้องโทษใคร เป็นความผิดของใคร   ให้ยอมรับแล้วสู้ต่อไป  ดิฉันเองก็มีปัญหาใหญ่   คนที่แนรักเค้าก็ติดเชื้อ HIV จากสามี   ติดมา15 ปีแล้ว  ส่วนสามีตายไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว เค้าก็ยังอยู่ได้ ด้วยการกินยา  อยู่ โดยแพะน หายาให้เค้ากิน  พาไปเจาะเลือด ทำทุกอย่าง ให้เค้ามาอยู่ร่วมด้วยกัน  เวลา จะทำให้ดีขึ้น  จงยอมรับแล้ว ลุกขึ้นสู้ต่อต้าน     กับมัน  คิดแค่ วัน นี้   วันพรุ่งนี้  อย่า คิดไกล   ถ้าอยากมาทำงานกับดิฉันไหม   เป็นคลินิก  อยู่ จังหวัด นครศรีธรรมราช   พอดีตอนนี้ขาดหมอ   โทรมาคุยนะ      0871230716   panch
ส่งโดย: chayanit
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 24  
   
125.27.191.*


« ความเห็นที่ #317 เมื่อ: 08/15/07 เวลา 08:30:54 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

ฟงแล้วแย่จัง พี่เข้าใจความรู้สึก  เพราะพี่เองมีพี่สาวที่ติดเชื้อจาก สามีเหมือนกัน    ติดมา 15 ปีแล้ว  สามี ตาย เมท่อ 10-12  ปี ครอบครัว พ่อ แม่ ไม่รู้  กลัวเค้ารับไม่ได้  เค้าแก่มากแล้ว  พี่จึงเอาเค้ามาอยู่กับพี่ด้วยกัน ที่ คลินิก  ถ้าน้องฮึดสู้ ไม้ ท้อแท้ ต่อโชคชะตา  มาอยู่กับพี่ไหม  ตอนนี้ที่ คลินิก ขาดหมอ ตรวจ โรค  พอดี   คลินืกอยู่ จ.นครศรีธรรมราช   สนใจ เริ่มต้นที่นี่ ไหม อีกเรื่อง  พี่สาว  ตรวจเลือดล่าสุด   เมษา 2007    CD4  550  VIRAL  ตำมาก จน นับ ไม่ได้  อย่า ท้อ นะ  พี่ สาว  พี่ ยังสุขภาพ ดี  อยู่ได้มาตั้ง 15 ปี เพราะฉะนั้ น  น้อง ต้องอยู่ไดเหมือนกัน     โทรมา ถ้าสนใจ ทำคลินิกพี่    089-1513252   .084-1878858    .087-1230716     พี่น้องค่ะ  ผู้งส่ง chayanit
ส่งโดย: chayanit
สถานะ: Newbie *
จำนวนความเห็น: 24  
   
125.27.190.*


« ความเห็นที่ #318 เมื่อ: 08/15/07 เวลา 11:05:23 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

homo  homo  homo

.·´¯สั ต ว์ โ ล ก ย่ อ ม เ ป็ น ไ ป ตา ม ก ร ร ม´¯`·.¸><((((º>
ส่งโดย: อนตฺตา female
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 2306  
   
125.24.105.*


« ความเห็นที่ #319 เมื่อ: 08/18/07 เวลา 11:03:59 » ตอบกลับพร้อมข้อความ แก้ไขข้อความ

มาติดตามให้กำลังใจคะ ไม่ว่าสถานการณ์ตอนนี้จะเป็นอย่างไร ก็ขอให้คุณหมอผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ  Smiley

ส่งโดย: หนูหิ่น female
สถานะ: Executive Member *****
จำนวนความเห็น: 883  
   
124.157.180.*


Page(s) : 1 2 3 4 5 


แจ้งลบกระทู้ แจ้งเมื่อมีคนตอบกระทู้นี้ แนะนำกระทู้นี้ Print



Reply this Topic reserved for registed member only. Register



  • ข้อความและรูปภาพที่ท่านเห็นส่วนใหญ่ ได้ถูกส่งมาจาก ทางบ้าน
    ทางเว็บไซต์ Thaiclinic.com ไม่ได้เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ของข้อความและรูปภาพที่ถูกส่งมา

  • ข้อความที่ท่านได้อ่าน เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชนและส่งขึ้นมาแบบอัตโนมัติ
    เจ้าของเว็บไซต์ไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ทั้งสิ้นเพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือชื่อผู้เขียนที่ได้เห็นคือชื่อจริง
    ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง

  • ถ้าท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรมหรือเป็นการกลั่นแกล้งเพื่อให้เกิดความเสียหาย ต่อบุคคล
    หรือหน่วยงานใด กรุณาส่ง email มาที่ webmaster@thaiclinic.com หรือ กดแจ้งที่ปุ่ม
    "แจ้งลบกระทู้"
    เพื่อให้ทีมงานทราบและทำการลบข้อความนั้นออกจากระบบต่อไป ขอขอบคุณทุกท่านที่ช่วยกันทำให้สังคมน่าอยู่ครับ

ThaiClinic.Com . All Rights Reserved. !--BEGIN WEB STAT CODE-->

Powered by