« ความเห็นที่ #15 เมื่อ: 07/20/19 เวลา 12:21:05 » |
|
ยังมีใครรออ่านมั้ยคะ กลับมาพิมพ์แล้วนะคะ *********************฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿************** ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเราสามารถถูลู่ถูกังลากสังขารมาจนผ่านการใช้ทุน3ปีจนได้ โดยไม่ลาออกหรือตัดสินใจ. ฆ่าตัวตายไปเสียก่อน ตอนจบมาหมอทุกคนก็คงใสๆเหมือนกันหมด. คือถึงจะไม่ค่อยมีความรู้และประสบการณ์. แต่ความตั้งใจทำงานเต็มที่. และยินดีจะรักษาคนไข้ทุกคน ไม่เกินสัปดาห์แรกของการทำงาน. เราปรับตัวไม่ทันเลยจริงๆ โลกการทำงานจริงๆโหดร้ายมาก. มากเกินไปด้วย คนไข้ที่ERมีเยอะมาก. โดนเฉพาะนอกเวลา. คิดดูแล้วกันคนไข้นอกเวลามา60คน. มีหมอใหม่2คน. ตรวจก็ไม่ทันอยู่แล้ว. พอช้าคนไข้ก็บ่น. หรือบางคนอยากนอนรพ. อยากเจาะเลือดไม่ได้ดั่งใจก็บ่น ไหนจะญาติมากดดันอีก. แค่นั้นหมอจบใหม่อย่างเราก็ท้อแล้วค่ะ ไหนจะต้องคุยกับคนที่คุยด้วยเหตุผลไม่รู้เรื่องอีก สิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือ เวรดึก ช่วงดึกเรายินดีตรวจนะถ้าคนไข้อาการฉุกเฉินจริงๆ. แต่เอาเข้าจริงคนไข้เวรดึก. ก็มีฉุกเฉินจริงๆแค่20 % การโดนปลุกทั้งคืนทำให้เราอ่อนเพลีย. หิว. และหงุดหงิด. มันคงดีถ้ารุ่งเช้าเราได้พักสักงีบยาวๆแค่4ชั่วโมงก็ได้ แต่เอาจริงๆคือ. ลงเวรดึก. เช้าก็ต้องรีบไปราวด์แล้วออกopdให้ทันอีก เราจะทำงานอย่างมีประสิทธิภาพได้ยังไงคะ
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้ายเมื่อ: 07/20/19 เวลา 12:21:56 by SantaNiCo » |
The day you went away . . .
|
ส่งโดย: SantaNiCo
สถานะ: Executive Member
จำนวนความเห็น: 1378
|
|
125.27.233.* |
|